02/07/2020 Perşembe Köşe yazarı A.U
"İnşallah şifâya kavuşursun!"
Bağdat evliyâsından Ebû Câfer Haddâd hazretleri zamânında
bir adamın dilinde biraz "tutukluk" vardı.
Yâni zor konuşuyordu.
Bir gece, yatmadan;
“Yâ Rabbî, bu hastalığımın şifâsı ne ise, o şeyi bana bildir” diye duâ etti ve
yattı.
Rüyâda bu zâtı gördü.
Ve sordu kendisine:
“Hocam! Bende dil tutukluğu var.
Ne yapmamı tavsiye edersiniz?”
Büyük velî;
“Şöyle şöyle yap, inşallah şifâya kavuşursun!” buyurdu.
Adam uyandı.
Hemen kâğıt kalem aldı.
Ve bu tavsiyeyi kaydetti oraya.
Ancak rüyâ olduğu için, önem vermedi.
Ve o tavsiyeyi yerine getirmedi...
Aradan bir ay kadar geçti.
Bu zâta gitti bir gün.
Ve Ona arz etti ki:
“Hocam! Benim dilimde biraz tutukluk var, bana ne tavsiye edersiniz
acabâ?”
Mübârek güldü.
“Söyledik ya.”
Adam rüyâyı unutmuştu bile.
Sordu hemen:
“Ne zaman söylediniz hocam?”
“Bir ay kadar oluyor.”
O zaman hâtırladı.
“Hâ, rüyâda mı?”
“Evet, sen de uyanınca kaydetmiştin hani. İşte o dediklerimi yaparsan,
inşallah şifâya kavuşursun” buyurdu.
Adam çok duygulandı.
Mübâreğin elini öpüp, çıktı huzurdan.
O denilenleri yapınca, kavuştu şifâya...