08/01/2025 Çarşamba Köşe yazarı A.U
“Üzülme, Allah, rızka kefîldir"
Bahşî Halîfe, “rahmetullahi aleyh” Anadolu’da yetişen
velîlerdendir.
Amasya'ya
bağlı Taşova'nın Uluköy kasabasında doğdu.
Amasya'da
vefât etti.
Vefat
tarihi, 1520'dir.
Bu
zâtı çok seven biri vardı o devirde.
Ancak
seneler sonra, muhtaç bir hâle düştü!
Çalışacak
hâlde değildi.
Zîra
bir hayli yaşlı idi.
Kimi
kimsesi de yoktu.
Bahşî
Halîfe de göçmüştü dünyâdan.
O
olsaydı, yardım ederdi.
Ne
yapacağını şaşırdı.
Daralmıştı.
Bunalmıştı...
Bir
gece bu üzüntüyle yatıp uyudu.
Bu
büyük velîyi gördü rüyâsında.
Çok
sevindi.
Bahşî
Halîfe;
“Üzülme,
Allahü teâlâ rızıklara kefîldir. Yarın işin hâlledilecek, sevineceksin” dedi.
O
anda uyandı.
O
büyük zâtı görmenin zevkiyle unutmuştu her derdini.
Az
sonra kapı çalındı.
Açtığında,
hiç tanımadığı bir kişiyi gördü eşikte.
“Buyurun”
dedi.
Adam,
elinde tuttuğu altın dolu keseyi uzatıp;
“Bunu
alın, bitmeden yine gelirim” dedi.
Ve
dönüp gitti.
“Kimsin?”
diyemedi.
Ancak
rüyâsını gördüğü için anlamıştı onu kimin gönderdiğini.
Fâtiha okudu rûhuna...