08/05/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
Vakitsiz bir ziyâret...
Anadolu'da yetişen Ahmed Eflâkî “rahmetullahi aleyh”
hazretleri, 1360 senesinde Konya’da vefât etti.
Kabr-i şerîfi, Celâleddîn-i Rûmî hazretlerinin türbesi civârındadır...
Bir akşam vakti sevdiklerinden birinin evine gitmişti.
Ancak vakitsiz bir ziyâretti bu.
Hoşbeşten sonra sordu ev sâhibine:
“Sizin bu eviniz çok eski değil mi?”
Adam cevapladı:
“Evet efendim. Dedemizden kalma eski bir yapıdır.”
Mübârek zât etrâfa göz gezdirip;
“Bu gece bu evde kalmasanız iyi olur” buyurdu.
Adam şaşırdı.
“Nerede kalalım hocam?”
“Bize gidelim. Sizi misâfir edeyim bu gece.”
Adamcağız merak etmişti.
“Niçin hocam, niçin bu evde kalmıyalım ki?”
“Kalmayın işte.”
İyice meraklandı.
“Ama neden efendim?”
“Bu ev bu gece yıkılabilir de onun için.”
“Yıkılabilir mi?”
“Evet, kalbime öyle geliyor. Tehlikeden kaçmak lâzım.”
Adamcağız mecburen;
“Peki efendim, siz bilirsiniz” dedi.
Ve o gece terk ettiler evi.
Sabah gidip baktılar ki, evleri yerle bir olmuş.
Evet, evleri o gece yıkılmıştı.
Allah'a şükrettiler.
Bu zâta da teşekkür edip, büyüklüğünü daha iyi anlamış oldular...