08/12/2020 Salı Köşe yazarı A.U
"Yâ Rabbî! Bu kulunun gözlerini aç!"
Devrinin en büyük âlimlerinden olan Abdullah bin Mübârek hazretleri,
Horasan’da 736'da doğdu.
Aynı yerde 796'da vefât etti.
Bu zâta bir âmâ kişi gelip;
"Efendim, bir duâ buyurun da, Allahü teâlâ gözlerimi
açsın!" diye ricâ etti.
Mübârek zât da;
"Yâ Rabbî! Bu kulunun gözlerini aç" diye duâ etti.
O anda açıldı gözleri.
Ve görmeye başladı.
● ● ●
O devirde kötü huylu biri vardı.
Bu büyük zâtın yanına gelirdi.
Sohbetini dinler ve zevk alırdı.
Ancak bu, fazla sürmedi.
Kötü arkadaşlara uydu.
Ve artık gelmez oldu.
Abdullah bin Mübârek hazretleri, onun bu kapıdan ayrılmasına çok üzüldü!
Sordular ki:
"Niçin üzülüyorsunuz?"
Cevâbında;
"O zavallı bizden ayrıldı, ama kötü huyları ondan ayrılmadı. Bizim
yanımızda bir müddet daha kalsaydı, ahlâkı düzelebilirdi" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sevdikleri;
“İyi huylu olmak için bize ne tavsiye edersiniz efendim?” dediler.
Cevâbında;
“İyi huylu olmak için, iyi huylu kişilerle arkadaşlık etmelidir. Çünkü insanın ahlâkı, arkadaşının huyu gibi olur. Ahlâk, hastalık gibi sârîdir, yâni bulaşıcıdır” buyurdu.