17/04/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
"Kalp kırana feyiz gelmez evlat!"
Abdülazîz Dehlevî hazretleri şu
menkîbeyi anlatır:
Bir genç medreseye
gider.
Gece gündüz çalışır.
Ama hiç ilerleyemez.
Hocası sorar bu gence:
“Evlât, çok
çalışıyorsun ama ilerleyemiyorsun değil mi?”
“Evet hocam.”
“Sebebini biliyor
musun?”
“Hayır efendim,
bilmiyorum.”
“Dinle öyleyse. Sen
buraya gelirken yolda bir kişiyle münâkaşa edip kalbini incittin. Hâlbuki kalp
kırana feyiz gelmez” buyurur.
Delikanlı sorar:
“Peki ne yapayım
hocam?”
“Gidip ondan af
dileyeceksin. Affederse ilerlersin.”
Genç “Başüstüne hocam”
der.
Ve gidip adamla
helâlleşir.
O gün yüksek dereceye
ulaşır...
● ● ●
Bir gün de bâzı
gençler;
“Efendim, kelime-i
şehâdetin mânâsı nedir?” diye sordular.
Cevâbında;
“Bunun mânâsı, (Görmüş gibi bilir ve inanırım ki, Allahü teâlâdan başka ibâdet ve itâat olunmaya hakkı olan hiç ilâh, hiçbir kimse yoktur ve yine görmüş gibi biliyor ve inanıyorum ki Muhammed aleyhisselâm Allahü teâlânın hem kulu, hem de Peygamberidir) demektir” buyurdu.