18/07/2025 Cuma Köşe yazarı A.U
“Burada, bir Allah dostu yatıyor!"
Balıkesir'de yetişen velîlerden Tekir Dede bir gün
talebesiyle dolaşırken küçük bir fidanlığa geldiler. Fidanlığın içinde bir velî
kabri vardı.
Mübârek zât geldi.
Oraya varınca durdu.
Ve o kabri gösterip; “Burada, Allah
dostlarından biri yatıyor... Dün gece kendisini rüyâda gördüm, beni yanına
çağırdı” buyurdu.
Gençler merak edip;
“Hayırdır inşallah” dediler.
Ve tâbirini sordular.
Mübârek zât;
“Herhâlde ecelim yakın” buyurdu.
Gençler üzüldüler!
“Allahü teâlâ gecinden versin hocam” dediler.
Büyük zât;
“Takdîr neyse o olur. Ölürsem beni bu zâtın yanına
defnedin” buyurdu.
Ne diyeceklerini bilemediler?!
Üzüntü içinde;
“Aman hocam, Cenâb-ı Hak sizi başımızdan eksik
etmesin. İnşallah daha çok yaşarsınız” dediler.
Büyük velî;
“Hayır çocuklar. Siz hemen bu velî zâtın yanında bir
kabir kazın benim için” buyurdu.
Talebeler şaşkındı!
Birbirlerine baktılar.
Yapacak bir şey yoktu...
Kederlerini kalplerine gömüp beklediler!
Tekir Dede, talebesinin hepsiyle o an helâlleşti.
Ve o gece ayrıldı dünyâdan. O kabrin
yanına defnettiler kendisini...