19/06/2021 Cumartesi Köşe yazarı O.Ü
İslam âlimlerinin yazdıkları nasihattir
"Nefis, şeytan ve kötü kimselerin yalanlarına, fitnelerine
inanmayalım!"
Sual: İslam âlimleri, din büyükleri, dinin emir ve yasaklarını, sözle ve
yazı ile bildirerek, talebelerine ve sevenlerine hep nasihat etmişler midir?
Cevap: Evet, hep nasihat etmişlerdir. Mesela Muhammed Ma’sûm hazretleri
Mektûbât kitabında, sevenlerine hitaben, nasihat olarak buyuruyor ki:
“Yazıklar olsun, ömür geçti, gitti. Bir hayırlı iş yapmadım. Dünyanın
vefasız, yalancı olduğu, şimdi daha iyi anlaşıldı. Hayatı, hayal oldu.
Fitneleri, dertleri bitmedi. Ahbap, arkadaşlar, öldüler, gittiler. Bu hâlleri
görüp de, gafletten uyanmıyor, ibret almıyoruz. Pişman olmuyoruz. Tövbe
etmiyoruz. Gaflet devam ediyor, günahlarımız artıyor. Allahü teâlâ, Tevbe
sûresinin 127. âyetinde meâlen; (Görmüyorlar mı ki, her sene, bir
iki kerre, dertlere, belalara yakalanıyorlar. Yine tövbe etmiyor, pişman
olmuyorlar) buyurdu. Bu nasıl imandır? Nasıl Müslümanlıktır? Ne
kitaptan, ne sünnetten nasihat alınıyor. Ne de, başa gelen dertlerden,
hadiselerden ibret alınıyor. Uzun seneler, beraber yaşadıkları, birlikte gezip
dolaştıkları, yiyip içtikleri, yatıp kalktıkları ahbaplarını, arkadaşlarını
düşünsünler. Sevdiklerinin, birlikte eğlendiklerinin, yardımcılarının ne
olduklarını görmüyorlar mı? Hiçbirinden bir şey kaldı mı? Onlardan haber
verenler var mı? Ömürlerinin harmanını rüzgâr götürdü.
Ya Rabbî! Onların ecrinden, feyzinden bizi mahrum eyleme! Onlardan sonra, bizi fitnelere düşürme! Biz garibler, birkaç günlük ömrümüzü gaflet ile geçirmemeye gayret edelim. Tavşan uykusu ile yaşamayalım! Kalblerimizi geçici, yaldızlı, sahte lezzetlere kaptırmıyalım! Bu zehirli tatlılıklara aldanmayalım! Allahü teâlânın emrettiği ibadetleri, razı olduğu iyi işleri yapalım! Nefis, şeytan ve kötü kimselerin yalanlarına, fitnelerine inanmayalım! Kabir ve kıyamet azaplarını düşünerek, kendimizi şimdiden koruyalım! Bu kısa hayat ve aslı olmayan görünüşü bırakıp, ölmeden ölmekle şereflenelim! Aslımızın hiç olduğunu düşünelim! Emanet edilen ziynetleri takarak övünen ahmak kimse ile herkes alay eder. Bozuk, hileli mal satanı kimse sevmez. Varlık ve var olana yakışan her şey, hakiki var olanındır. Önü ve sonu yokluk olanın, kemali, kendi yokluğunu anlamasıdır. Kişi noksanını bilmek gibi, irfan olmaz!”