20/11/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
“Ölüm acısı çok şiddetlidir!..”
İmâm-ı Şa’rânî hazretleri anlatıyor:
Benim ilk hocam, İmâm-ı Şenâvî hazretleridir.
Beni talebeliğe ilk kabul ettiğinde, beni Ahmed Bedevî hazretlerinin
kabrine götürdü.
Ve bu zâta, benim hakkımda;
“Efendim, bu kişi, bizim sevdiklerimizdendir. Yüksek himmetinizle bunun da
kalbini nurlandırınız” diye arz etti.
O an ses geldi kabirden.
“Peki, olur evlâdım” diyordu.
Nûrlu ellerini gördüm.
Kuvvetle tuttu elimi.
Ben eğilip, hürmetle öptüm.
O an değişiklik hissettim kalbimde.
Sanki kalp gözüm açılmıştı.
● ● ●
Bu zât bir sohbette buyurdu ki:
“Ölüm acısı çok şiddetlidir.”
Dinleyenler;
“Nasıl efendim?” dediler.
Cevâbında;
“Sanki bir diken dalını bir kişinin içine koymuşlar, kuvvetli bir kimse onu
çekiyor. Kestiğini kesiyor, kalan kalıyor gibi olur” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sevdikleri;
“Efendim, dertlerden kurtulamıyoruz, bize ne tavsiye edersiniz?” diye
sordular.
Cevâbında;
“Duâ eder, yalvarırsanız, hiç gam kalmaz. Duâ etmemek, kederlerin en büyüğüdür. Allahü teâlâ, duâ edenleri sever. Ayrıca dertleri, belâları, nîmet bilmelidir” buyurdu.