23/11/2021 Salı Köşe yazarı A.U
Sesi bülbülleri imrendirirdi...
Bilâl-i Habeşî (radıyallahü
anh), çok mert ve dürüst bir köleydi.
Becerikliydi sonra.
Ticâret işlerini iyi
bilirdi.
Efendisi Ümeyye,
ticâret kervanlarına onu yollardı ekseriya.
Zîrâ sesi çok güzeldi.
Öyle ki, bülbüller
imrenirdi.
Develer yorgun ve
bîtab düştüklerinde, onun söylediği yanık ve içli nağmelerle canlanırlardı.
Ve âdeta koşarlardı
yollarda.
Ümeyye'nin oniki
kölesi vardı
Ama Bilâl başkaydı.
Ona çok güvenirdi.
Mühim işlerini ona
yaptırırdı.
Çünkü onun yaptığı
işleri, diğer köleleri yapamazlardı.
Bunun için çok severdi
Onu.
Ancak bu sevgi,
beklenmedik bir haberle sona erdi birdenbire.
Ve nefrete dönüştü!
Neydi o haber?
"Bilâl Müslüman
olmuş!"
Ümeyye bunu duydu.
Ama inanmadı.
Gerçek olduğunu anlayınca
da, âdeta merhametsiz bir zâlim kesildi ona karşı!
Kölesiydi çünkü.
İstediğini
yapabilirdi.
Döverdi, öldürürdü,
kime ne?
O zamanki zihniyet
böyleydi.
Bir süre eziyetten
sonra tehdit etti:
“Muhammed'i inkâr et!”
Cevap tek kelimeydi:
“Ehad.”
Yâni, “Allah bir!”