Tesbih söylemek, tövbenin anahtarıdır
06/03/2020 Cuma Köşe yazarı V.T
“Elhamdülillah” kelimesini çok okumakla, Allahü teâlâya şükredilmiş olur.
Bişr es-Selîmî hazretleri tebe-i tâbiînin büyüklerindendir. Bağdad
yakınlarında Selîm'de doğdu. Tasavvufun ilk kurucularından olup, önce Süfyân-ı
Sevri, sonra da Bişr-i Hâfî hazretlerine talebe oldu. 180’de (m. 796) Bağdad’da
vefat etti. Buyurdu ki:
Meşâyıh-ı kiramdan birçoğu, muhasebe yolunu seçmişlerdir. Her gece,
yatacağı zaman, o gün yapmış olduğu işlerini, sözlerini, hareketlerini,
hareketsizliklerini, düşüncelerini, her birinin niçin olduğunu anlarlar.
Kusurlarını ve günahlarını temizlemek için, tövbe ve istiğfar ederler. Allahü
teâlâya boyun bükerler, yalvarırlar. İbadetlerini ve iyiliklerini de, Allahü
teâlânın hatırlatması ile ve kuvvet vermesi ile olduğunu bilirler. Bunun için,
Hak teâlâya hamd ve şükrederler. Her kim gece yatarken, (Sübhânallahi velhamdü
lillahi ve lâ ilâhe illallâhü vallâhü ekber) tesbihini yüz defa okursa, tesbih
ve tahmid ve tekbir eylemiş olur. Böylece, muhasebe yapmış olur. Kendini hesaba
çekmiş sayılır. Tesbih söylemek, tövbenin anahtarıdır. Bunu çok okumakla, kusurlarının,
günâhlarının affedilmesini istemiş olur.
Tenzih kelimesini, [yani yukarıda yazılı olan tesbihi] çok okumakla kusur
ve günahlar affolunur. İstiğfar etmek, günahların örtülmesini istemektir.
Tenzih kelimesini okumak ise, günahların yok olmasını istemektir. O nerede, bu
nerede? “Sübhanallah” kelimesi, şaşılacak bir kelimedir. Söylemesi çok kısadır.
Manaları ve faydaları ise pek çoktur. Tahmid, yani “Elhamdülillah” kelimesini
çok okumakla, Allahü teâlâya şükredilmiş olur. Onun verdiği nimetlerin şükrü
yapılmış olur. Tekbir, yani “Allahü ekber” kelimesi, Allahü teâlânın, kulların
yaptığı şükürlerden çok yüksek olduğunu, Ona yakışan şükür yapılamayacağını
göstermektedir. Çünkü Ona yapılan istiğfarlar, af dilemeler için de çok
istiğfar etmek lazımdır.
Ona yakışan hamd, ancak Onun tarafından yapılabilir. Bunun içindir ki
kendisi, “Sâffât” sûresinin son âyetinde, (Sübhâne Rabbike Rabbil'izzeti...)
buyurmuştur. Kendini hesaba çekmek isteyenler, bu âyet-i kerimeyi çok
okumalıdır. Böylece istiğfar ve şükretmiş olurlar. İstiğfar ve
şükredemediklerini de ve kusurlarını da bildirmiş olurlar.
