01/12/2025 Pazartesi Köşe yazarı O.Ü
İbâdet, Allah için yapılır
Sual: Yapılan ibadetleri, başkası görsün beni takdir etsinler diye yapmak, imanı tehlikeye sokabilir mi?
Cevap: İbadet,
Allahü teâlânın rızasına kavuşmak için yapılır. Başkasının muhabbetine,
sevgisine, ihsanına kavuşmak için yapılan ibadet, o kimseye tapınmak olur.
Allahü teâlâya ihlas ile ibadet etmemiz emrolundu. Hadis-i şerifte;
(Allahü
teâlânın birliğine iman edenden, namazı ve zekatı ihlas ile yapandan Allahü
teâlâ razı olur) buyuruldu.
Resûlullah Efendimiz Mu'âz bin Cebel hazretlerini, Yemen'e vali
olarak gönderirken;
(İbadetlerini
ihlas ile yap. İhlas ile yapılan az amel kıyamet günü sana yetişir) ve
(İbadetlerini
ihlas ile yapanlara müjdeler olsun. Bunlar hidayet yıldızlarıdır. Fitnelerin
karanlıklarını yok ederler) ve
(Dünyada
haram edilmiş olan şeyler melundur. Ancak Allah için yapılan şeyler
kıymetlidir) buyuruldu.
Dünya nimetleri geçicidir. Ömürleri pek kısadır. Bunları ele
geçirmek için dinini vermek ahmaklıktır. İnsanların hepsi acizdir. Allahü teâlâ
dilemedikçe, kimse kimseye fayda ve zarar yapamaz. İnsana Allahü teâlâ kâfîdir.
Allahü teâlâdan korkmalı, Onun rahmetinden ümidi kesmemelidir.
Ümit, reca, korkudan çok olmalıdır. Böyle olanın ibadetleri zevkli olur.
Gençlerde korkunun daha fazla olması, ihtiyarlarda recanın, ümidin daha fazla
olması lazımdır denildi. Hastalarda reca, ümit fazla olmalıdır. Korkusuz reca,
ümit ve recasız, ümitsiz korku caiz değildir. Birincisi emin olmak, ikincisi
ümitsiz olmaktır. Hadis-i kudside;
(Kulumu,
beni zannettiği gibi karşılarım) buyuruldu. Zümer suresinin
elliüçüncü âyet-i kerimesinde meâlen;
(Allah
bütün günahları affeder. O gafurdur, rahimdir) buyuruldu.
Bunlardan, recanın yani ümidin fazla olması lazım geldiği anlaşılmaktadır.
(Allah
korkusundan ağlayan, Cehenneme girmez) ve
(Benim
bildiğimi bilseydiniz, az güler çok ağlardınız) hadis-i
şerifleri de, havfın, korkunun fazla olması lazım geldiğini göstermekdetir.
Sual:
Din kitaplarında geçen küfür, halk arasında bilinen küfür müdür?
Cevap: Küfür;
Allahü teâlâya inanmamak, inkâr etmek, ateist olmaktır. Muhammed aleyhisselama
inanmamak, küfür ve Allahü teâlâya düşmanlık olur. Meleklerin, insanların ve
cinnin, Allahü teâlaya iman etmeleri, inanmaları emrolunmuştur.