02/11/2021 Salı Köşe yazarı A.U
“O gece Kâbe secde etti!.."
Hazret-i Âmine
anlatır:
Sevgili Peygambere
hâmile olduğum günlerde bir ses duydum.
Bana hitâben;
“Ey Âmine! Sen son
Peygambere hâmilesin” diyordu.
Bana şerbet sundular.
Baldan tatlı ve
serindi.
Hanımlar bana hizmet
ediyordu.
O hanımlardan biri;
“Ben, Firavun'un
hanımı Âsiye'yim” dedi.
Bir diğeri de dedi ki:
“Ben Meryem binti
İmrân'ım, bunlar da Cennet hûrileri...”
Korkumdan terledim!
Terim (misk) gibi
kokardı.
O ara bir ses
işittim. “Onu, batıdan doğuya kadar her yerde gezdirin. Tâ ki cümle
âlem, onu tanısınlar” diyordu.
Hazret-i Safiyye der
ki:
O, doğar doğmaz secde
etti.
Secdede bir şeyler
söylüyordu.
“Ümmetî..
Ümmetî..” diyordu.
Sonra başını kaldırıp
dedi ki:
“Lâ ilâhe illallah
innî Resûlullah...”
Onu yıkamak istedim.
Gâipten bir ses
duydum.
“Biz onu, yıkanmış
olarak gönderdik” diyordu.
Abdülmuttâlip der ki:
“O gece Kâbe, makâm-ı
İbrâhime doğru secde etti."
Yine bir ses işittim.
Kâbe'den geliyordu ve;
“Allahü ekber! Muhammed beni putlardan temizler” diyordu.