04/09/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
"Ben sana ne demiştim?"
Büyük Velî Ebül Feth-i Serahsî hazretleri anlatıyor:
Bir iş için Mısır'a gidecektim.
Bunun için Hocama vardım.
Ve gitmek için izin istedim.
Cevâben buyurdu ki:
“Deniz yolculuğu tehlikelidir.
Gitmesen olmaz mı acaba?”.
Arz ettim ki:
“Gitsem iyi olacak efendim.”
Buyurdu ki:
“Git, ama bir sıkıntıya düşersen, beni hâtırla!”
“Başüstüne” dedim.
Yol arkadaşlarımı aldım.
Ve birlikte gemiye bindik.
Gece, şiddetli bir rüzgâr çıktı.
Sallanmaya başladı gemimiz.
Büyük endîşeye kapılmıştık.
Korkumdan bayılır gibi oldum.
Hattâ kendimden geçmişim.
O anda himmet yetişti.
Hocamın gür sesiyle irkildim!
“Ben sana, ne demiştim?
Hani beni hâtırlayacaktın!”
Bu ikazla kendime geldim.
“İmdaat hocam” dedim.
"Himmetinize muhtâcız.”
O anda, birini su üstünde gördük.
Bize doğru geliyordu.
Meğer hocammış o gelen.
Ellerini açıp;
“Yâ Rabbî, deniz durulsun.
İnsanlar kurtulsun” diyordu.
O an durdu dalgalar.
Deniz de sâkinleşti.
Hocamın sâyesinde kurtulmuştuk.
Yolcular teşekkür edeceklerdi.
O anda kayboldu ortadan.
Göremedik bir daha...