06/02/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
Onu sevmiyordu ama...
Dursun Fakîh hazretlerini bir
kimse sevmiyordu.
O, bir gece rüyâ
gördü.
Resûlullahı görmüştü.
Yanında, bu velî zât
da vardı.
Elini öpmek istedi
Efendimizin.
Resûlullah başlarını
çevirdiler.
Adam çok üzüldü.
Dursun Fakîh
hazretlerine;
“Ne olur, bir şeyler
yapın da beni kabul etsinler” dedi.
Büyük velî dayanamadı.
Bir şeyler fısıldadı
Efendimize.
Efendimiz kabul
buyurdu onu.
Mübârek elini öperken
uyandı.
Kan ter içindeydi.
Sabah dergâhta aldı
soluğu.
Dursun Fakîh, ona
döndü ve;
“O eli öpmek herkese
nasip olmaz” buyurdu.
Şaşkınlığı iki kat
oldu adamın!
Nefreti, hayranlığa
dönüştü.
Sarılıp iki elini de
öptü ve;
“Ne olur affedin beni” dedi.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Mümin, öleceği vakit
Azrâil leyhisselâm gelir ve;
(Hiç korkma! Erhamürrâhimîne gidiyorsun. Asıl vatanına kavuşuyorsun. Büyük devlete erişiyorsun!) der. Böyle olan kimseye, bundan daha sevinçli bir haber olmaz” buyurdu.