09/11/2025 Pazar Köşe yazarı S.K
Toplumun temel taşı aile...
Bir gün uçup gideceğimiz aile yuvasının kıymetini bilmeliyiz ve
sorumluluklarımızı yerine getirmeliyiz...
Dinimiz İslamiyet’te, toplumun temel taşı
olan aile hayatına büyük önem verilmiştir. Aile, manevi
değerlerimizin temellerinin atıldığı yerdir. Burada kazanılan edep, ahlak ve
maneviyat insanın bütün hayatı boyunca yaşanır.
Ailede anne, baba, dede ve nineler saygı ve
hürmete en layık kimselerdir. Ailenin mutluluğu, anne ve babanın kendilerine
lazım olan din bilgilerini iyice öğrenip bunlara uyarak
birbirleriyle sevgi, saygı ve anlayış içinde
yaşamalarına bağlıdır. Anne baba, davranışlarıyla çocuklarına örnek
olmalı; birbirine daima güzel sözlerle hitap etmeli, kırıcı ve
incitici sözlerden, tavırlardan uzak durmalıdır. Eşler, olur olmaz
sebeplerden ve başkaları yüzünden birbirini incitmemeye çok dikkat
etmelidirler. Ayrıca karşılıklı olarak birbirlerinin aile büyüklerine
gereken hürmeti göstermelidirler.
Ailede çocukları en mutlu eden şey; anne ile babanın
muhabbetli olması, birbirine sevgi saygı ile muamele etmeleri, güzel
geçinmeleri, karşılıklı anlayış, müsamaha ve nezaket ile davranmaları ve
yüzlerinin gülmesidir. Böyle sıcak bir aile
yuvası, çocuklar için bütün maddi imkânlardan daha kıymetlidir. Böyle bir
ailede huzur ve bereket olur. Allahü teâlâ da razı olur, kulları da...
Anne baba, çocuklarına güzel bir
isim vermeli ve helal lokma yedirmelidir. İslamın ve imanın
şartlarını, farzları, haramları, abdesti, guslü, namazı ve İslam
ahlakını öğretmeli, onları iyi yetiştirmeli ve hayata hazırlamalıdırlar.
Anne baba, çocuklarını kötü arkadaşlardan ve
kötü alışkanlıklardan korumalıdır. Çünkü bunlar, çocuk için son
derece zararlıdır. Gazete, dergi, televizyon, internet gibi araçların zararlı
olanları da kötü arkadaş gibidir. Büyük âlim İmam-ı Gazali hazretleri
buyurdu ki: “Kötü arkadaş, çocuğun ahlakını bozar.”
Aile içindeki âdâbın temeli; büyüklere saygı
ve itaat, küçüklere şefkat ve merhamet göstermektir. Çocuklar
da, anne babalarına son derece hürmetkâr davranmalı, onların emirlerini
geciktirmeden yerine getirmeli, öf bile dememeli, rızalarını
kazanmaya çalışmalıdırlar. Saadetlerini, onlardan alacakları hayır duada
bilmelidirler.
Dedelere, ninelere ve diğer aile büyüklerine de
saygıda kusur etmemeli, onların da dualarını almayı gayret göstermelidir.
Kardeşler arasında da saygı ve sevgi esas
olmalı, kardeşler birbirleri ile güzel geçinmelidirler. Ailede herkes
ölçülü ve aile âdâbına uygun davranmaya çok dikkat etmelidir. Böylece aile
içinde huzur ve mutluluk sağlanmış olur.
Aile yuvasındaki her fert, birer
birer hayatın çeşitli safhalarına geçecek ve nihayet bir gün dünyadan da
ahirete göçecektir. O hâlde bu yuvada herkes, vazifesini dinimize uygun şekilde
yapmaya ve hayırla yâd edilecek şekilde yaşamaya çok dikkat etmelidir. Böyle
yapanlar dünyada ve ahirette mesut ve bahtiyar olurlar.