13/05/2019 Pazartesi Köşe yazarı A.U
"Sebepsiz güldün, değil mi?"
Talha bin Musarref hazretleri, Tâbiîn’den olup tanınmış hadîs ve
kıraat âlimidir.
Bir gün sebepsiz gülmüştü.
Ama hemen pişmân oldu.
Ve kendi nefsine;
"Niçin güldün?" dedi.
Ardından sordu:
"Sebepsiz güldün değil mi?"
Buna çok üzüldü!
Çok pişmân oldu.
“Bundan sonra hiç sebepsiz gülmeyeceğim" diye yemîn etti.
O günden sonra ölünceye kadar güldüğü görülmedi.
● ● ●
Tanıdıkları, bu zât için;
"Filân ve filân âlimlerden daha üstündür" derlerdi.
O, bunu duyunca hemen o âlimlere gidip, önlerinde diz çöker, onlardan bir
şeyler öğrenirdi.
Ve rahatlardı.
Öyle diyenlere;
"O, benden üstündür. Zîra bugün ondan şunu şunu öğrendim" der ve böylece
kendisi için yaptıkları methiyeleri silmeye çalışırdı.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Kardeşlerim! İnsanın en büyük düşmanı, nefsidir. Dînin her bir emrinde, bu
nefsi kırmak vardır ve nefis kırılırsa netice hayır olur” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“İstişâre etmek, nefsi kırar. Zîra nefis, istişâre etmeyi, fikir sormayı
istemez, ‘ben de biliyorum’ der.”