11/09/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
Eşyalarla birlikte yere yıkıldı!..
Merkez Efendi Osmânlılar
devrinde yetişen bir velîdir. Küçük yaşta başlar ilim tahsiline.
Vaktâ ki tahsili
bitmiştir.
Sümbül Sinan ismini
işitir.
Ama pek aldırmaz.
Zîra bâzı dedikodular
duymuştur hakkında.
O gece, rüyâsına girer
o zât.
Rüyâsında kapısı
çalınır.
Gelen, Sümbül
Sinan'dır.
Ama açmaz kapıyı.
Zîra istemez içeri
girmesini.
Eşyâsını kapı arkasına
yığar.
Kendi de üzerine
oturur.
Ama hiç fayda etmez.
Sümbül Efendi kapıyı
açar.
Merkez Efendi
eşyalarla birlikte yere yıkılır!
Uyanıp, anlar hatâ
ettiğini.
Sabahı zor bekler.
Ve erkenden evden
çıkar.
Sümbül Sinan
hazretlerine gider.
O zât, kürsüde vaaz
etmektedir.
O da kürsünün arkasına
çömelir.
Güyâ ona görünmeden.
Ama o, görmüştür
kendisini.
Zîra bekliyordur
gelmesini.
Bir sûrenin tefsîrini
yapmaktadır.
Nihâyet tefsîr
bitince;
“Bu tefsîri hepiniz
anladınız. Merkez Efendi de anladı” der.
Ve tefsîre devam eder.
Daha yüksek mânâlar
verir.
Ama anlamaz cemaat.
O vakit cemaate döner.
“Bunu anlamadınız.
Merkez Efendi de anlamadı” der.
Merkez Efendi almıştır
alacağını.
Severek talebesi olur...