14/08/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
Vazifemden ayrılayım mı?
Hazret-i Mevlânâ'yı çok seven biri
vardı ki, bir an olsun ayrılmak istemezdi yanından.
Ama devlet memuruydu.
Hep onunla olmak için
işinden ayrılması gerekiyordu.
Sordu Hazret-i
Mevlânâ’ya:
“Hocam işimden
ayrılayım mı?”
“Niçin ayrılacaksın?”
“Hep sizinle olmak
için efendim”.
“Olmaz” buyurdu.
Ve şu menkıbeyi
anlattı ona:
Hârun Reşîd devrinde,
biri vardır.
Zabıta amirliği
yapmaktadır.
Zayıfları korur,
zalimleri korkutur!
Sayesinde rahattır
Müslümanlar.
Hızır aleyhisselamla görüşür.
Bu, bir gün karar
verir aniden.
Ayrılır işinden,
inzivaya çekilir.
Kendini ibadete verir.
Ama bir konuda
huzursuzdur.
Hızır aleyhisselamı
göremez olur.
Buna üzülür, çok da
merak eder.
“Acaba ne hata ettim?” der.
Hazret-i Hızır’ı
rüyada görür.
Ve sorar hemen:
“Bana gelmiyorsun,
sebep nedir?”
Hızır aleyhisselam der
ki:
“Önceleri insanlara
hizmet ediyordun. Sayende halk rahattı. Ama istifa ettin, insanlara hizmeti
terk ettin. Yerine, zâlim biri geldi. Bozuldu halkın dirliği.”
O anda uyanır uykudan.
“Eyvah, ben ne
yaptım!” der.
Koşar eski işine,
başlar hizmete.
İnsanlar huzura
kavuşur.
Kendi de Hızır’a.