18/02/2021 Perşembe Köşe yazarı A.U
“Sen şehîd olacaksın!..”
Efendimiz aleyhisselâm bir gün hazret-i Alî’ye;
“Sen, namaz kıldırırken şehîd olacaksın” buyurdular.
Dediği gibi de oldu.
Namazda şehîd oldu!
Hazret-i Osmân'a da;
“Seni, Kur’ân-ı krerîm okurken şehîd edecekler” buyurdular.
Aynen öyle oldu.
Bir gün de dört sahâbîyi gördüler.
Onlara hitâben;
“Sizin en sona kalanınız, yanarak vefât eder” buyurdular.
Aradan yıllar geçti.
Bunlardan üçü vefât etti.
Dördüncüsü henüz sağdı.
Adı, Semüre bin Cündeb idi.
Yaşı hayli ilerlemişti.
Soğuk bir kış günüydü.
Onun için iyice sokuldu ateşe.
Az sonra daha da yaklaştı.
O ara birden tutuştu elbisesi.
Ve yanarak şehîd oldu!..
● ● ●
Efendimiz, sıkıntıyla yaşamayı severdi.
Günlerce az yerdi.
Sert yatakta yatardı.
Bâzen bu yatağa yatardı.
Bâzen hasır veya keçe üzerine.
Bâzen de kuru toprak üzerine yatardı.
Hazret-i Âişe anlatır:
Bir gece yumuşak yatak serdim.
Ama iyi olmadı.
Zîrâ Resûlullah o sabah kalktı.
Baktım ki üzgün görünüyor.
Hâliyle merak ettim.
Ve sebebini sordum.
Cevâben buyurdu ki:
“Bu yatağı, bir daha sermeyiniz!.
Bu gece teheccüde kalkamadım...”