21/03/2022 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Ey sultân! Seninle bir işim var…
Veliyyullah
Dehlevî hazretleri, bir gün sevdiklerine “Kibir felâkettir” buyurur.
Ve şu menkîbeyi
anlatır:
Vaktiyle kibirli bir
padişah vardır.
Bir gün azametle biner
atına!
Giderken karşısına
biri çıkar.
Eski elbiseli bir
ihtiyardır bu.
Yaklaşıp selâm verir.
O, kibrinden selâmını
almaz.
Ve kibirle ona sorar
ki:
“Kimsin, ne
istiyorsun?”
“Seninle bir işim
var!”
“Benimle ne işin var?”
O ihtiyar der ki: “Gizlidir
az eğil!”
Eğilince “Ben
Azrâilim!” der.
Sultanın morali
bozulur.
Eli ayağı soğur.
Dizinin bağı çözülür.
Ve kekeleyerek der ki:
“Az mühlet ver ailemle
görüşeyim!”
Ama melek;
“Olmaz!” der ve rûhunu
alır.
Sonra oradan ayrılır.
Sâlih bir Müslümanın
yanına varır.
“Selâmün aleyküm!”
“Aleyküm selaaam!”
“Ey kişi! Seninle bir
işim var.”
“Hayhay, baş göz
üstüne.”
“Ben Azrâilim!” der.
“Oo, hoş geldiniz, ben
de sizi bekliyordum, ne olur, çabuk olun. Beni Rabbime kavuşturun.”
“Peki, rûhunu nasıl
alayım?”
“Namaza durayım, ben
secdedeyken rûhumu alıver.”
Melek, “Pekâlâ!” der.
Secdeye inince rûhunu kabzeder...