26/09/2020 Cumartesi Köşe yazarı A.U
Akrep ve yılan!..
Kutbüddîn Bahtiyâr Kâkî hazretleri bir gün şunu anlattı:
Bir arkadaşla sefere çıktık.
Bir nehir kenarında mola verdik.
Ama garip bir hâdise oldu orada.
Biz orada otururuyorduk.
Koca bir akrep gördük.
Hızlı hızlı gidiyordu.
Ben, arkadaşıma;
“Bak, bu akrep süratli gidiyor. Onun bu gidişinde bir (hikmet) olsa gerek” dedim.
O da hak verdi bana.
Tâkip ettik o hayvanı.
İleride büyük bir yılan vardı.
Dikkatimizi çekti.
Daha bir merakla baktık.
Akrep gidip o yılanı sokup öldürdü.
Şaşırmıştık ikimiz de!
Hikmetini merak ettik...
Derken birini gördük az ileride.
Yerde yatmış uyuyordu.
Bu defâ hayretimiz daha da arttı.
Ne akrepten haberi vardı.
Ne de yılandan.
O anda fenâ bir koku hissettik.
Bu, şarap kokusuydu.
Meğer şarap içip sızmış o yere.
Biz, bu işe, bir mânâ arıyorduk.
O anda gâipten bir sesle irkildik!
“Biz lütfumuzu, hep iyi insanlara saçsaydık, böyle günahkâr kullara kim
bakardı?” diyordu.
O adam, bu sesle uyandı.
Biz olanları kendisine anlattık.
Adam dinleyip, çok duygulandı.
O gün içkiyi bıraktı.
Ve ibâdete başladı.
Yetmiş defâ hac yaptı.
İlim ve ibâdete sarılıp, büyük bir âlim oldu.