27/03/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
"Koyunlar benim değil"
Allah dostlarından Mustafa Çelebi anlatıyor:
Abdullah bin Ömer "radıyallahü anh" bir gün (köle) bir çobana
rastladı.
Çoban, koyun otlatıyordu.
Gidip yanına yaklaştı.
Koyunlardan birine baktı.
Ve onu gösterip;
"Şu koyunu bana sat" dedi.
Çoban cevâben dedi ki:
"Bunlar benim değil, satamam."
"Sâhibi sorarsa, kurt yedi dersin."
Yine (Olmaz) dedi.
Ve koyunu satmadı.
Hikmetini sorunca;
"Allahü teâlâ her yerde hâzır ve nâzırdır. Sâhibi görmese de O bizi
görüyor" dedi.
İbn-i Ömer, bu cevâbı beğendi.
"Âferin sana" dedi.
Sonra çobanı ve sürüyü sâhibinden satın aldı.
Çobanı âzâd eyledi.
Koyunları da ona hediye etti...
● ● ●
Yine bu zât anlatıyor ki:
Îsâ aleyhisselâm, havârîleri ile bir yere gidiyordu.
Yolda bir (köpek leşi) gördüler.
Çok da fenâ kokuyordu.
Havârîler iğrendiler.
Ve ona (Pis) dediler.
Îsâ Nebî (Pis) demedi.
İyi tarafını gördü.
Ve onlara ders vermek için;
"Dişleri de ne kadar (beyaz). Her şeyin iyi tarafını görün,
çirkinliğini görmeyin. Ancak dînin yasak ettiği bir işse, onu görün ve
söyleyin" buyurdu.