Mikaîl’i gülerken hiç görmedim!..

27/06/2019 Perşembe Köşe yazarı V.T

Cebrâil aleyhisselam buyurdu ki: “Hazreti Mikâil, Cehennem yaratıldığından beri gülmemektedir.” 

 

Hâkem-ül-Kebîr hazretleri hadîs ve fıkıh âlimlerindendir. İsmi, Muhammed Kerâbîsî’dir. 285 (m. 898) senesinde doğdu. 378 (m. 988)’de İran’da Nişâbûr’da vefât etti. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîflerde Resûlullah efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyorlar:

“Kim Allahü teâlâya bir kimseyi ortak koşarsa, o kimse kendini Cehennem ateşine düşmekten kurtaramaz.”

Resûlullah efendimiz Cebrâil aleyhisselâma “Mikaîl’i gülerken hiç görmedim” dedi. Cebrâil (aleyhisselam) “Hazreti Mikâil, Cehennem yaratıldığından beri gülmemektedir” buyurdu.

Enes bin Mâlik (radıyallahü anh) rivâyet etti. Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Her Peygamberin ümmeti hakkında yaptığı bir duâ vardır. Ben ise, duâmı, kıyâmet günü Ümmetime şefaat için sakladım.”

“Şefaatim, ümmetimden, büyük günahı olanlar içindir.”

“(İnanarak) Lâ ilahe illallah diyen ve kalbinde zerre miktarı hayır bulunan kimse, Cehennemden çıkarılır.”

Ebû Sa’îd-il-Hudrî (radıyallahü anh) rivâyet etti: Resûlullah efendimiz buyurdu ki: “Ümmetim arasında birçok kimseler vardır ki, onlardan bir kişi, insanlardan bir topluluğa şefaat eder. O topluluk onun şefaati sebebiyle Cennete girerler. Yine o kişilerden birisi, kendi aile ve çoluk çocuğuna şefaat eder de, onlar, onun şefaatiyle Cennete girerler.”

Usâme bin Zeyd şöyle anlatmaktadır: Cüheyne kabilesinin bir parçası olan Hurfe üzerine hücum ettik. Onların içerisinde birisi vardı ki, bize pek şiddetli saldırıyor, kaçanları ise himâye ediyordu. Ensârdan birisi ile onun etrâfını sardık. Başka yapacağı bir şeyi kalmadığını görünce “Lâ ilahe illallah” dedi. O böyle söyleyince, Ensârdan olan zât onu öldürmekten vazgeçti. Fakat ben onu öldürdüm. Sonra Resûlullahın yanına geldik. Olanları anlattık. Resûlullah “Yâ Üsâme, kime güvenip de Lâ ilahe illallah diyen birini öldürdün?” diye sorunca ben “Yâ Resûlallah! Ölümden kurtulmak için öyle söyledi” dedim. Tekrar Resûlullah “Yâ Usâme! Kime güvenip de, Lâ ilahe illallah diyen birini öldürdün?” diye sordu. Bunun üzerine Usâme bin Zeyd “Resûlullahı Hak dinle yönlendiren Allahü teâlâya yemîn ederim ki, Resûlullah her soruyu tekrarladıkça ben, keşke o güne kadar Müslüman olmayıp, o gün Müslüman olmuş olsaydım ve onu öldürmeseydim” dedim. Sonra, “Bundan sonra vallahi, Lâ ilahe illallah diyeni öldürmeyeceğim" diye söz verdim. Resûlullah “Benden sonra mı yâ Usâme?” dedi. “Evet, senden sonra” dedim.