04/07/2020 Cumartesi Köşe yazarı A.U
"Beni çok sevindirdin evlat!"
Anadolu velîlerinden Palamut Dede’nin bir menkıbesi anlatılır
halk arasında:
Şöyle ki:
Evinde hiç yiyecek yoktu bir gün.
Olacak bu ya;
O gün de bir misâfiri geldi.
İkrâm edecek bir şeyi yoktu.
Çâresizlikten iyice sıkılmıştı.
İşte o anda çalındı kapısı.
Gelen, genç komşusu idi.
Elinde bir tepsi vardı.
Onu, bu velî zâta uzatıp;
“Hocam! Bu böreği sizin için yaptırdım, lütfen kabul buyurun” dedi.
Mübârek, sevinçle aldı böreği.
Ve doyurdu misâfirini.
Çok da memnun olmuştu.
Ertesi gün çağırdı onu.
Delikanlı koşup geldi:
“Buyurun hocam.”
“Evlâdım! Dün beni çok sevindirdin. O böreği öyle bir zamanda getirdin ki,
çok makbûle geçti. Allah senden râzı olsun. Şimdi sıra bende. Dile benden ne
dilersen” buyurdu.
Genç adam arz etti:
“Sağlığınız hocam.”
“Yok yok, bir şey iste.”
“Şeyyy, hocam..”
“Sıkılma evlât, söyle.”
Arz etti ki:
“Kalp gözüm açılsın hocam.”
Mübârek zât;
“Peki oğlum” dedi.
Ve açtı elini.
“Yâ Rabbî, aç bunun kalp gözünü” diye yalvardı.
Duâsı, ânında kabul oldu.
Ve açıldı gencin kalp gözü...