07/05/2019 Salı Köşe yazarı A.U
Sen, bu hâline şükret
Tebe-i tâbiîn’in büyük hadîs
âlimlerinden Selâm bin Ebî Muti’ hazretleri 164. (m. 780)
senesinde vefât etti.
Kendisi Basralıdır.
Bu zât şöyle anlatıyor:
Bir hastayı ziyârete gitmiştim.
İnleyip duruyordu...
Acıdım hâline.
Ona yaklaştım.
Ve kendisine;
“Öyle hastalar var ki, evsiz ve kimsesiz
olup, sokaklarda dertleriyle başbaşa kalmışlar, su verenleri bile yok. Onları
düşün de hâline şükret” dedim.
Ve ayrıldım.
Bir müddet geçti.
Tekrar ona gittim.
Ve “Nasılsın?” dedim.
Cevâben;
“Şükürler olsun... Evim var, hizmet
edenim var, çok kimse bunlardan mahrum. Ben bunları düşündükçe seviniyor,
Rabbime şükrediyorum” dedi.”
● ● ●
Yine bu zât anlatıyor:
Bir gün Mâlik bin Dînar'ın yanına
gittim.
Vakit geceydi.
Karanlıkta “kuru ekmek” yiyordu.
Yemek yapacak kabı bile yoktu...
Acıdım hâline.
Ve suâl ettim ki:
“Bu ne hâldir?”
Cevâben;
“Beni bırak da geçen günlerime yanayım.
Zîra koskoca bir ömür geçti gitti, hiçbir şey yapamadım” dedi.”