07/07/2023 Cuma Köşe yazarı A.D
Kim olduğumuz değil, kimi sevdiğimiz önemli
Biri, mübarek bir zata
gelip, "Efendim, siz Allah’ın sevgili kulusunuz, acaba Allahü teala beni
seviyor mu?" diye sorar!..
Evliya zatları, Allah
adamlarını seven sonunda evliya olur. Çünkü rastgele bir insan onları
sevemez... Biri, mübarek bir zata gelip, "Efendim, siz Allah’ın sevgili
kulusunuz, acaba Allahü teala beni seviyor mu?" diye sorar. Mübarek
zat da, "Sen Onu seviyor musun?" diye sorar. O da, "Vallahi
çok seviyorum" der. Bunun üzerine o mübarek zat, "O zaman, Allah
da seni seviyor. Çünkü O seni sevmese, sen zaten Onu sevemezsin. Sevgi
büyükten, yukarıdan gelir. Nitekim hoca talebesini sevmezse, talebe hocasını
sevemez. Baba evladını sevmezse, evlat babayı sevemez..." cevabını
verir.
Dünyada en tatlı şey,
Allah sevgisi ve din kardeşi sevgisidir. Hiçbir sevgi, bunların yerini tutmaz.
"Allah bes, baki heves." Yani Allah için olanlar tatlı ve
güzeldir, geri kalan ise boş hevestir...
Bir hadis-i
şerifte, (İki salih Müslüman, bir Müslümana şahitlik yapsalar, “Bu
salih bir Müslümandır” deseler, Allahü teâlâ o Müslümanı ateşte yakmaz, azap
yapmaz) buyuruluyor. Yine Peygamber efendimiz, (Bir Müslüman
gelir de, sizden özür dilerse, siz de affetmezseniz, Kevser havuzundan su
içemezsiniz) buyuruyor. Onun için, bizi üzen, kıran böyle bir
kimse varsa, özür dilerse affedelim...
Mübarek bir zata,
"Efendim, sizi tanıyan veya sizinle ilk defa karşılaşan herkes sizi çok
sevmeye başlıyor, bunun sırrı nedir?" diye sorduklarında şu cevabı
verir:
"Gördüğüm her
mümini veya her arkadaşımı, Allah’ın bir nimeti olarak görüyorum. Ben Allah’ımı
seviyorum, onun için yaratılanı yaratandan ötürü seviyorum... İnsan
sevgilisinin eserini nerede görürse, sevgilisinden dolayı onu da sever. Bu
yüzden, karşı taraftan gelen sevginin ana kaynağı, bizim oraya karşı olan
sevgimizdir. Ben çok seviyorum, sevdiğim için onlar da beni seviyorlar.
İnsanların kötü taraflarını, kusurlarını araştırmak, hiç hatırıma bile
gelmiyor. Hepsi Rabbimizin yüce kudretidir. Allahü teâlâ, yarattığı bütün
kulları için, (Hepsi benim ıyâlim gibidir) buyuruyor. Iyal, çoluk
çocuk, ev halkı demektir. Bir annenin babanın evladı ne kadar kötü olursa
olsun, bir başkası tarafından onun azarlanması veya horlanması, anne babayı
üzer. Mademki insanlar Allah’ın kullarıdır, Onun kudretinin eseridir, Allah’ı
seven, Onun kullarını incitmez."
***
Eshab-ı kiram efendilerimizden birinin çok üzüldüğünü gören Peygamber
efendimiz "sallallahü aleyhi ve sellem" ona sordu:
-Bu kadar niye üzülüyorsun?
-Ya Resulallah! Bizim hâlimiz ne olacak? Sizin bu
anlattıklarınızı tam yapamıyoruz.
Peygamber efendimiz orada bir müjde verdi: (El mer’ü mea men
ehabbe.) "Sen diyor, üzülme burada kimi seversen
ahirette onunla berabersin."
Demek ki kim olduğumuz değil, kiminle olduğumuz, kimi sevdiğimiz çok
önemli...