10/03/2022 Perşembe Köşe yazarı V.T
"O çocuk zannettiğin Hızır aleyhisselâm idi"
Sâmi Efendi,
hocasından Uşşâkî tarîkatında icâzetnâme aldı ve İstanbul'a gönderildi...
Abdurrahmân Sâmi
Efendi son devir tasavvuf âlimlerindendir. Manisa'nın Saruhanlı kazâsında 5
Mart 1878 (H.1296)'de doğdu. İlk tahsîlinden sonra İstanbul'a gitti. Bir
ramazân gecesi rüyâsında Resûlullah efendimizi “sallallahü aleyhi ve sellem”
gördü. Resûlullah efendimiz yanında bulunan zâtı göstererek; "Yâ Sâmi! Bu
senin mürşidin, hocandır. Sen vapura bin ve denize açıl. Vapur hangi iskelede
durursa orada in. Hocanı orada bulacaksın" buyurdu...
Uykusundan uyandıktan
sonra iskeleye gidip bir gemiye bindi. Gemi Çanakkale'ye yaklaştığı sırada
kaptan; "Gemide bir ârıza var, tâmiri birkaç gün sürer, arzu eden
inebilir" deyince, Sâmi Efendi gemiden indi. İskelede nûr yüzlü bir zât; "Sâmi
Efendi, hoş geldin" diyerek onu karşıladı. Sâmi Efendi şaşırarak; "Bu
zât benim ismimi nereden biliyor?" diye aklından geçirdi. O zat;
"Geçen gece rüyânda Peygamber efendimiz sana ne emir buyurdular?"
dedi. Sâmi Efendi hemen elini öperek, ona bağlandı. Bu zât Ahmed Şücâ'eddîn
Uşşâkî idi...
Sâmi Efendi, kısa
zamanda yetişerek, hocasından Uşşâkî tarîkatında icâzetnâme aldı ve İstanbul'a
gönderildi. İstanbul'a geldikten sonra Kasımpaşa'daki Yahyâ Efendi dergâhına
şeyh tâyin edildi.
Bir gün bir talebesiyle
vaaz vermek için Fâtih Câmii'ne gitti. Namazdan sonra vaaz vermeye başladı. Bu
sırada küçük bir çocuk gelerek; "Sâmi Efendi, biraz gelir misin, seninle
görüşelim" dedi. Sâmi Efendi de kalkıp, o çocuk ile câminin bir kenarında
bir müddet konuştuktan sonra tekrar kürsüde vaazına devâm etti. O sırada
talebesi; "Hocam âlim bir zât olmasına rağmen, ufacık bir çocuğa tâbi
oldu" diye düşündü. Sâmi Efendi, ona dönerek; "Oğlum, o görüp de
çocuk zannettiğin Hızır aleyhisselâm idi. Aramızda bâzı özel konuşmalar oldu"
buyurdu.
Abdurrahmân Sâmi Efendi, bir gün evinde yumurta gibi bâzı şeyleri önüne almış,
onlarla meşgûl idi. Hanımı kendi kendine; "Efendi vaktini bu gibi şeylerle
meşgûl ediyor!" diye düşündü. Ertesi gün bir grup talebe ziyâret için
geldiler. Hanımı onlara çay demliyordu. Bir ara ayağı takılınca, kaynar su
ayağına döküldü. Hanımı can acısı ile "Allah" diye bağırdı. Sesi
duyan Abdurrahmân Efendi, hemen hanımının yanına giderek, bir gün önce
hazırladığı merhemi hanımının ayağının yanan yerine sürdü ve; "Hanım, dün
benim bu merhem ile meşgûl olduğumu görünce; 'Efendi vaktini bu gibi lüzumsuz
şeylerle geçiriyor!' diye düşünmüştün. Gördün ya bu merhemi biz ne için
hazırlamışız?" dedi...
Abdurrahmân Sâmi Efendi 1935 (H. 1354) senesinde 57 yaşında iken İstanbul'da vefât etti.