19/09/2020 Cumartesi Köşe yazarı A.U
Kendisini gizlerdi...
Muhammed Bâkî Billâh hazretlerinin çok kerâmetleri vardı. Ama pek
belli etmezdi.
Hep gizlerdi kerâmetini.
Meselâ biri şöyle oldu:
Bir sevdiğinin çocuğu vardı.
Ve bu çocuk üç yaşındaydı.
Bir gün dışarıda oynuyordu.
O ara, yüksek bir duvara çıktı.
Ve oradan taş zemîne düştü.
Çocuk kan revan içindeydi.
Hattâ nefes de almıyordu artık.
Annesi, onu aldı kucağına.
Koştu Bâkî Billâh hazretlerine.
“Efendim! Bir himmet edin de yaşasın çocuğumuz” diye yalvardı.
Büyük velî acıdı kadıncağıza.
Duâ etti içinden.
Hayâta dönmesi için yalvardı.
Ancak gizledi bu kerâmetini.
Bunun için talebelere;
“Bana bir tıp kitâbı getirin” dedi.
"Bakalım bu çocuk kurtulur mu?”
Koşup getirdiler bir tıp kitâbı.
Başladı sayfalarını çevirmeye.
Lâlettâyin bir sayfaya geldi.
O sayfayı okur gibi yaptı.
Ve o kadına dönüp;
“Üzülme bacım, çocuğun yaşayacak” buyurdu.
O anda çocuk açtı gözlerini.
Ve canlanıp geldi eski hâline...
● ● ●
Bu zât sevdiği bir gence buyurdu ki:
"Muvaffak olmanın sırrı iki şeydir."
Genç adam;
"Onlar nedir?" deyince;
"Biri; günahlardan sakınmak, öbürü, Allahü teâlânın kullarına iyilik etmektir. Bu ikisini yapan, evliyâdır" buyurdu.