26/05/2024 Pazar Köşe yazarı A.U
Mühim olan, gönüldür...
Bağdat evliyâsından Ebû Bekr-i Şiblî hazretleri, nefsinin
bir tek arzusunu yapmaz, “yaşayan ölü” gibi bulunurdu bu hayatta.
Bir gün yeni elbise giydi.
Ve evden çıktı.
Birazcık dolaştı.
İnsanlara baktı.
Gördü ki; kimin üstünde “kıymetli elbise” varsa herkes
onlara kıymet veriyor, eski elbiseli olanları adamdan saymıyorlar.
Bu hâle çok üzüldü!
Oradan eve döndü.
Eski elbisesini giyinip çıktı.
Hanımı seslendi ki:
“Niçin yeni elbiseni çıkardın?”
Cevâben;
“İnsanların hâline baktım, çok üzüldüm! Zîra herkes
insanların zâhirine bakıyor, ona göre değer veriyorlar. Hâlbuki Rabbimiz zâhire
bakmaz” buyurdu.
Hanımı sordu:
“Neye bakar efendi?”
“Mühim olan; kalptir, gönüldür hanım. Allahü teâlâ
kalbe bakar. Kulun niyetine, ihlâsına göre hüküm verir” buyurdu.
Ve sordu ona:
“Kalbi bozuk bir kişi, çok kıymetli bir elbise giyse
Hak teâlâ indinde kıymet kazanır mı?”
“Kazanmaz tabii.”
Buyurdu ki:
“Ama kalbi temiz olan,
çul giyse Allah katında makbûldür. Zîra Cenâb-ı Allah kalplere nazar eder. Onun
için asıl hüner, kalbi ihlâsla süslemektir.”