20/04/2023 Perşembe Köşe yazarı S.A
Sayılı günler, çabuk geçti...
Huzur ve bereket
bahşeden ve değeri ölçülemeyen bir aydan ayrıldık. Bir daha kavuşabilir miyiz,
kavuşamaz mıyız belli değildir!..
Bugün, "onbir
ayın sultanı", rahmet mağfiret ve cehennemden kurtuluşa vesile olan
mübarek ay bitti. Yarın bayram... Oruçlarımızı tuttuk, namazlarımızı,
terâvihlerimizi cami ve mescitlerde eda ettik. Mümin kardeşlerimizle beraber
olduk. Fakirlere, muhtaçlara, imkânlarımız el verdiği ölçüde yardım ettik.
Zenginlerimiz,
zekâtlarını, fitrelerini verdi. İftarlara davet edildik. Biz de kardeşlerimizi
davet ettik. Böylece kaynaşmalar, görüşmeler ve tatlı sohbetler meydana geldi.
Karşılıklı dualar edildi... Maddi ve manevi nihayetsiz huzur ve bereket
bahşeden ve değeri ölçülemeyen bir aydan ayrıldık. Bir daha kavuşabilir miyiz,
kavuşamaz mıyız belli değildir.
Ne kadar da çabuk
geçti. Sayılı günler böyledir. Sanki bir ay değildi de bir gündü. Bırakın ayı,
seneler gün gibi geçiyor. Şimdiye kadar geçirdiğimiz zamana bakarsak bunu daha
iyi anlarız.
Her geçen gün bizi
ölüme bir adım daha yaklaştırıyor. İnsanoğlu dünyaya geldiği günden itibaren
her an ölüme doğru ilerliyor. Ondan kaçış mümkün değildir. Bir yerden kaçmaya
çalışan kişi gittikçe ondan uzaklaşır. Ölüm hariç ondan ne kadar kaçarsak, ona
doğru koştuğumuzu bir gün çok iyi anlayacağız. Dünyaya gelip de kalanı ne
gördük ve ne de duyduk. Hepimiz bu dünyada yolcuyuz, misafiriz. İstesek de
bizi burada bırakmazlar.
Ölümü hatırlayan, ona hazırlanır.
Kabre girmeden kabrini genişletir, nurlandırır...
Ölümü hatırlayan, zengin ise
mağrur olmaz, şımarmaz, insanlara yukarıdan bakmaz. Gücü yettiği kadar
herkese iyilik yapar. Fakir ise çok üzülmez. Sıkıntıların, hastalıkların
biteceğini ve rahata kavuşacağını düşünür...
Ölümü hatırlayan, tövbesini
geciktirmez. Ölümün genç, ihtiyar ayırımı yapmadığını bilir. Ne zaman, nerede,
nasıl geleceği belli değildir...
Ölümü hatırlayan ibadetlerini
zevkle yapar. Onunla kabre girecek olan yalnız onun amelidir. Bir insan ne
kadar çok sevilirse sevilsin, hiç kimse onunla birlikte kabre girmez. Ameli ile
baş başa kalır...
Ölümü hatırlayan, merhametli olur.
Bütün canlılara acır, onlara yardım eder...
Ölümü hatırlayan, kanaat sahibi
olur. Fakirlikten kurtulur. Kanaat sahibi olmayanın gözü doymaz. Daima
muhtaçtır, gözünü toprak doyurur ancak;
"Altından ağacın
olsa gümüşten yaprak/Akıbet gözünü doyurur bir avuç toprak" demişler...
Sevineceğimiz ve
neşeleneceğimiz şu günlerde sizlere ölümden bahsettik! Ne yapalım ki
bu da hayatın bir gerçeği. Akıllı insan zaten ölümü hiç unutmaz ki!..
Rabbimiz daha nice
mübarek ramazan aylarına ve peşinden gelen nice bayramlara kavuşmamızı nasip
eylesin... Âmin...
NOT: Bu makale 14 Haziran 2018 tarihinde yayınlanmıştır...