23/08/2022 Salı Köşe yazarı O.Ü

Dört mezhebden birine girmeyen kimse, Ehl-i sünnet olmaz. Mezhebsiz olur. 

Sual: Zamanımızda kendini âlim tanıtan bazı kimseler kendi görüşlerini ictihad diye takdim ediyor, böylelerine inanılır mı?

Cevap: Bugün ictihad edebilecek kadar derin âlim hiç yoktur. Her Müslümanın dört mezhebden birinin ilmihal kitabını okuyup öğrenmesi, imanını ve bütün işlerini buna uydurması lazımdır. Böylece, bu mezhebe girmiş olur.

Dört mezhebden birine girmeyen kimse, Ehl-i sünnet olmaz. Mezhebsiz olur. Mezhebsiz olan da, ya yetmişiki bozuk fırkadan birindedir, yahut kâfir olmuştur. Es-Sâvî tefsirinde, Kehif suresinin yirmidördüncü âyetinin tefsiri haşiyesinde buyuruyor ki:

“Dört mezhebden olmayan kimsenin sözü, Sahabenin sözüne veya sahih olan hadis-i şerife, yahut âyet-i kerimeye uygun olsa da, buna uymak caiz değildir. Dört mezhebden birinde olmayan kimse sapıktır. Başkalarını da, hak yoldan ayırmaktadır. Dört mezhebden ayrılmak küfre kadar gider. Müteşâbih âyetlere zahirleri gibi mana vermek, kâfirlerin âdetleridir.”

Bir din adamı, Ehl-i sünnet mezhebinde olduğunu bildiriyorsa ve mezhebinin bilgilerini yayıyorsa, onun sözleri ve kitabı kıymetli olur. Okuyanlar faydalanır.

Mezhebsizlerin din kitapları zararlıdır. Okuyanların dinini, imanını bozar.

Bu sebeple Ehl-i sünnet mezhebini, doğru yazılmış, nakli esas alan kitaplardan öğrenmeye ve çocuklarımıza öğretmeye çalışmalıyız. Ehl-i sünnet âlimlerinin kitapları ve bu kitaplardan tercüme edilerek nakledilen bilgiler doğrudur, bunları alıp okumalı, okutmalı ve tanıdıklara, hatta bütün Müslümanlara yaymaya, dağıtmaya uğraşmalıdır. Böylece, emr-i maruf yapıldığı için cihad sevabı kazanılmış olur.

Sual: Başkasının kâfir olmasını isteyen bir Müslümanın da imanı gidebilir mi?

Cevap: Kâfir olmayı isteyen kimse, buna niyet ettiği anda imanı gider, kâfir olur. Başkasının kâfir olmasını isteyen kimse, küfrü beğendiği için istiyorsa, kâfir olur. Kötü, zalim olduğundan, zulmünün cezasını Cehennemde çekmesi için istiyorsa, kâfir olmaz.

Küfre, imanın gitmesine sebep olduklarını bilerek ve arzusu ile küfür yani imanı gideren kelimeleri söyleyen de kâfir olur. Bilmeyerek söylüyorsa, âlimlerin çoğuna göre yine kâfir olur. Küfre sebep olmayan kelime söylemek isterken, şaşırarak, küfre sebeb olanı söylerse kâfir olmaz.