30/07/2023 Pazar Köşe yazarı A.U
Her bakışınız ibret olsun!
İran’da doğan ve tâbiînden olan Tâvus
bin Keysan hazretleri anlatıyor:
Îsâ Aleyhisselâm’a sordular ki: “Ey Allah'ın peygamberi! Bize
neyi tavsiye edersiniz?”
Îsâ Nebî, onlara; “Sözünüz zikir, sükûtunuz fikir,
bakışınız ibret olsun!” buyurdu.
Yine O anlatıyor:
Hacca gitmiştim. Yanımda bir de çocuk vardı. Binecek bir hayvanı
ve yiyeceği yoktu. “Ey çocuk! Senin yiyeceğin yok mu?” dedim.
Çocuk bana bakıp;
“En iyi
yiyecek takvâdır. Kerîmlerin evine giderken yiyecek götürmek uygun değildir” dedi.
İhram kuşandığımızda, bizler “Lebbeyk” dedik. O
ise söylemiyordu. Sordum ki, “Sen niçin söylemiyorsun?”
Cevâben bana;
“Red
cevâbını duymamak için söylemiyorum” dedi. Bu söz üzerine
ağladım ve kendi kendime “Bu çocuk red olunmaktan korkarsa bizim hâlimiz nice
olur?” dedim.
Sonra Mina’ya geldik.
Kurbanlarımızı kestik.
Fakat çocuk kesmedi ve ellerini açıp “Ey
Allahım! Herkes kurban kesiyor, benimse kurban kesecek param yok. Şu küçük
vücûdumu senin için kurban etmek istiyorum” diyerek
ağlıyordu!
Bu şekilde duâ etti.
Şehâdeti söyledi ve canını Cânân’a teslim eyledi. Annesi,
hâdiseye ağlarken gâipten bir ses “Ey hâtun! Senin çocuğun, benim rızâma
kavuşmak için canını fedâ etmek istedi. Kabul ettim. İstersen seninkini de
kabul ederim” diyordu.