05/08/2023 Cumartesi Köşe yazarı A.U
“Kıyâmet günü hâlim nice olur!.."
Tâbiînden olup
Mekke’de yaşıyan Utbet-ül Gulâm hazretleri, Allah
adamlarındandır.
Bir sevdiği anlatır:
Utbet-ül-Gulâm, beni
dâima ziyâret ederdi. Bir gece yanımda kaldı.
Seher vakti uyandım.
Baktım, ağlıyordu!
Bir şey söylemedim.
Nihâyet sabah oldu.
Merakla yanına gidip;
“Bu gece beni çok
korkuttun! Niçin öyle ağladın?” dedim.
Cevâben;
“Günâhım çok. Yarın
kıyâmet günü huzûr-u ilâhîye nasıl varırım?” dedi ve neredeyse yıkılacaktı.
Onu kucakladım.
“Utbe! Utbe!” dedim.
Kendinde değildi.
Mahzun hâli vardı.
Hafif bir sesle “Kıyâmet
gününde hâlimin nice olacağı hâtırıma geldikçe kendimi kaybediyorum” dedi.
Yine ağlamaya başladı!
O öyle ağladı!
Beni de ağlattı.
O, hüzünlü bir sesle,
gözyaşları dökerek Allahü teâlâdan lütuf ve ihsânını dilerdi! Kur’ân-ı kerîm
okuduğu zaman da ağlar, başkalarını da ağlatırdı! Allahü teâlânın korkusundan
gözyaşları dinmezdi!
● ● ●
Bir gün
sohbetinde “Dünyâda ve âhirette huzûrun tek kaynağı, toprak gibi
olmaktır” buyurdu.
Ve ilâve etti:
“Toprağa, her gün
binlerce kimse basar. Ama o, hiç şikâyet etmez. Biz de mümin kardeşlerimize
karşı o topraktan farksız olmalıyız.”