14/07/2019 Pazar Köşe yazarı A.U
"Hiçbir kul, ameliyle cennete girmez!"
Şam evliyâsından Ahmed Nahlâvî hazretleri, 1744 (h.1157)
senesinde vefât etti.
Şam’da, Hâtuniyye Medresesinin bahçesine defnedildi.
Vezîr Süleymân Paşa, bu zâtın bulunduğu yere vazîfeli gelmişti.
Nahlâvî hazretleri onun ziyâretine gitti.
Vezîr karşıladı.
İltifatta bulundu...
Bir müddet sohbet ettikten sonra vezîr burada işinin bittiğini bildirerek
ayrılmak için Hazret-i Nahlâvî'den izin istedi.
O da sordu vezîre:
"Yolun ne tarafa?"
Vezîr cevâben;
"Sultânın emrettiği yere" deyince de;
"Hiç kimse, yarın ne olacağını, ne göreceğini bilmez" meâlindeki
âyet-i kerîmeyi okudu...
On beş gün geçti.
Vezîrin vefat haberi geldi...
● ● ●
Bir gün bu zâta;
"Hocam! Cennete ne ile girilir?" diye sordular.
Cevâben;
"Ancak Allah’ın rahmetiyle girilir” buyurdu.
Sordular yine:
"Herkes de mi?”
"Evet herkes. Nitekim Efendimiz aleyhisselâm, eshâbına; ‘Hiçbir
kul, kendi ameliyle cennete girmez. Ancak Allahü teâlânın rahmetiyle girebilir’ buyurmuştur”
dedi.