06/07/2019 Cumartesi Köşe yazarı A.U
"Abdestsiz ölmekten korkuyorum!.."
Hanbelî mezhebinin imâmı olan Ahmed bin Hanbel hazretleri,
aslen Basralıdır.
Bir gencin, felçli bir annesi vardı.
Bir gün oğluna;
"Evlâdım! İmâm-ı Ahmed'e git, sıhhate kavuşmam için duâ etmesini
söyle" dedi.
Genç, İmâm-ı Ahmed'in kapısına gidip seslendi.
İçeriden bir ses;
"Kimsin?" dedi.
"Efendim, hasta bir annem var, sizden duâ istiyor" dedi.
İmâm kalktı.
Abdest aldı.
Ve namaza durdu...
İmâmın hizmetçisi, o gence;
“Geri dön, İmâm duâ ediyor" dedi.
Genç geri döndüğünde, annesi kapıda karşıladı.
Zîra o büyük zâtın duâsı ve Allahü teâlânın izniyle “tam sıhhate”
kavuşmuştu.
● ● ●
Bu büyük zât, birine yazdığı mektubunda;
"Ey kardeşim! Kendine nasîhat eden, yine kendin ol. Bir kusurun olduğu
vakit, gayrinin uyarmalarını bekleme" diye yazdı.
Uykudan uyandığında, abdest alması gecikecekse, teyemmüm ederdi.
Sordular ki:
"Az bir zamânı için teyemmüm etmenizin sebebi nedir?"
Cevâbında;
"Abdestsiz ölmekten korkuyorum! Çünkü ölümün ne zaman geleceği belli
değil" buyurdu.