12/04/2021 Pazartesi Köşe yazarı V.T
Hurmada bulunan sonsuz üstünlükler
"Oruçlu olan kimse, hurma ile iftâr etsin! Çünkü hurma
bereketlidir."
Ebû Zekeriyyâ Yahyâ el-Kûfî hazretleri kıraat ve hadis âlimlerindendir. 131
(m. 748)’de Kûfe’de doğdu ve orada yetişti. Süfyân-ı Sevrî, Abdullah bin
Mübârek, Fudayl bin İyâd, Vekî' bin Cerrâh gibi âlimlerden hadis dinledi.
Ayrıca kıraat ve fıkıh âlimlerinin derslerine devam etti. 203 (m. 818)’de vefat
etti. “Kitâbü’l-Harâc” isimli eserinde şöyle buyuruyor:
Resûlullah efendimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Oruçlu
olan kimse, hurma ile iftâr etsin! Çünkü hurma bereketlidir.) O Server,
hurma ile iftâr ederdi. Hurmanın bereketli olması şöyledir ki, onun ağacına
(Nahle) denir. Bu ağacın yaradılışında, topluluk ve adalet vardır. İnsanın
yaradılışı da böyledir. Bunun içindir ki, Peygamberimiz Nahle ağacına,
âdemoğullarının halasıdır dedi. (Halanız olan nahleye saygı gösteriniz! Çünkü
bu ağaç, Âdem aleyhisselâmın çamurundan kalan artıktan yaratılmıştır) buyurdu.
Görülüyor ki, Nahle, Âdem aleyhisselâmın çamurundan yaratılmıştır. Nahleye
bereket buyurması, bunda her şeyin bulunduğu için olsa gerektir. Bunun için,
nahlenin meyvesi olan hurma yenince, insanın parçası, dokusu olur. Böylece
hurmada bulunan her şey, insana da aktarılmış olur. Hurmada bulunan sonsuz
üstünlükler, bunu yiyende de bulunur. Hurmayı yiyen herkes böyle olur ise de,
oruçlu kimse, iftâr zamanında, şehvetlerden ve dünyanın geçici zevklerinden
temiz olduğu için, hurmadan pekçok istifâde eder. Anlattığımız faydaları daha
tâm ve daha olgun olur. O Server, (Müminin sahûrunun hurma ile olması ne
güzeldir) buyurdu. Bu da belki, hurma insanın dokularına karışınca, insanın
hakîkatini tamamladığı içindir. Oruçlu iken, böyle şey olmadığı için, bunun
karşılığı olarak sahûrda hurma yemenin güzel olduğunu bildirmiştir.
Hurma yemek, çeşitli yemekleri yemek gibi faydalı olmaktadır. Hurmanın bu bereketi, kendisinde her şey bulunduğu için, iftâr zamanına kadar insanda kalır. Hurmanın bu faydası, ancak İslâmiyete uygun olarak yenildiği, İslâmiyetten kıl ucu kadar ayrılık bulunmadığı zamandır. Tâm faydasına kavuşmak için, bir ağacın bir meyvesi olarak değil, bildirdiğimiz topluluğunu, bereketini düşünerek yemek lâzımdır. Yalnız bir meyve olarak yenirse, yalnız madde, kalori faydası elde edilir. İşin içyüzü bilinerek yenirse, bereketine kavuşulup, bâtını da besler. Bereketine kavuşmadan yemek kusur olur.