12/05/2022 Perşembe Köşe yazarı A.U
"Gece rüyâda öptüğün gibi öp!"
Abdülhakîm Arvâsî hazretlerinin
sevdiklerinden Yûsüf Ziyâ Bey, bu velîyi gördü rüyâda.
Elini öpmek için
eğildi.
Büyük velî, elinin
ayasını açtı.
O da elinin içini öptü
ve uyandı.
Sabahleyin huzûruna
vardı.
Elini öpmek için
eğilince, büyük velî, elinin ayasını uzatıp;
“Gece öptüğün gibi
öp!” buyurdu...
Bu zât, bazen
sevdikleriyle deniz sâhillerine giderdi.
Rumeli Kavağı'na.
Altınkum sâhiline.
Vapurun üst ve arka
kısmında oturur, karşısına da sevdiği birini oturturdu genellikle.
Sebebi sorulunca da;
“Uygunsuz biri gelip
oturmasın diye sizi oturtuyorum” buyururdu.
Bir gün de
Beylerbeyi'ne gidip sâhilin tenhâ bir yerine oturdular.
Uzun sohbet oldu.
Hava da çok sıcaktı.
Kalktı ve denize girdi
mübârek.
Onu tanıyan biri, bu
zâtı görünce, kalbinden dedi ki:
“Evliyâ, hiç denize
girer mi?"
O anda bir darlık
girdi kalbine.
Ve gitmedi bu sıkıntı
ondan.
Doktor,
ilâç... Kurtulamıyordu...
Bu defâ kendi kendine;
“Ben, o evliyâ zât
hakkında yanlış düşündüm" dedi.
Mahcup hâlde vardı
huzûruna.
Ve özür diledi bu
büyük velîden.
O gün o darlık gitti
ondan.
Ve kurtuldu bu sıkıntıdan...