18/05/2020 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Dilini eşek arısı sokan adam!..
Ebül Berekât Hakkârî hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Hakkâri’de yaşayıp, orada vefât etti.
Bu zâtı sevmeyen bir kimse vardı o devirde.
Aleyhinde konuşurdu.
Dedikodusunu yapardı.
Hiç de utanmazdı.
Bir gün yine böyle konuşuyordu ki, insanlar “Sus!” dediler kendisine.
Adam sinirlendi!
Üstelik de dedi ki:
“Niye susacakmışım?”
Dediler ki:
“Bu aleyhinde konuştuğun zât, çok muhterem bir insandır. Bir (Allah adamı)dır. Onun aleyhinde konuşmak hayır getirmez sana.”
Böyle dediler.
Adamsa hiç aldırmadı.
Devam etti konuşmaya.
İnsanlar tekrar îkaz ettiler;
“Bak yanlış yapıyorsun. Vazgeç bu işten, yoksa bir cezâya çarpılırsın.”
Ama o, aldırmadı yine.
Hattâ alaylı bir tavırla;
“Cezâya mı çarpılırım?” dedi.
Devam etti konuşmaya.
İşte tam o sırada bir eşek arısı gelip girdi ağzına.
Ve şiddetle soktu dilini.
Adamın dili, bir anda şişti.
Ve fecî hâlde canı yandı.
İşte o zaman aklı geldi başına.
Hatâsını anladı.
Pişmân olup tövbe etti.
Dahası, bu velî zâtın sevgisiyle doldu kalbi.
Duramadı artık.
Koştu huzûruna.
Özür dileyip talebesi olmakla şereflendi...