18/12/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
“Sen ne hayırlı iş yaptın ki!.."
Abdullah bin
Mübârek hazretleri, şöyle bir rüyâ görür.
Gökten iki melek yere inerler.
Biri sorar diğerine:
"Bu sene kaç kişi hacca geldi?"
"Altı yüz bin kişi.”
"Kaçının haccı kabul oldu?"
"Hiçbirinin. Ama Şam'da Alî bin Muvaffak diye biri var ki, hacca
gelmediği hâlde hac sevâbı kazandı.”
O anda uyanır.
Şam'a gidip bulur o kimseyi.
Gördüğü rüyâyı anlatıp;
“Sen ne hayırlı iş yaptın ki, hac sevâbını kazandın?" diye sorar.
O da şöyle anlatır:
Ben, ayakkabı tâmircisiyim. Otuz yıldır “nâfile hacca” gitmek istiyordum;
ama yol parası tedârik edemediğim için gidemiyordum. Bu sene o parayı tedârik
ettim. Ama yine gidemedim.”
"Neden gidemedin?"
Benim, fakîr bir komşum vardı.
Bir gün onu ziyârete gitmiştim.
Odada nefis et kokusu vardı.
Kendisine, şaka yollu;
“Ocakta et pişirirsin gâliba.
Şunu getir de yiyelim” dedim.
Garip başladı ağlamaya!
“Niçin ağlıyorsun?” deyince;
“Çocuklar üç gündür aç. Günlerce iş aradım, bulamadım. Yol kenarında bir
ölü hayvan gördüm. Zarûret miktârı kesip eve getirdim. Pişen, o ettir” dedi.
Yol parasını ona verdim.
Abdullah bin Mübârek;
"Çok iyi yapmışsın" der.
Ve ağlayarak çıkıp gider!