19/10/2021 Salı Köşe yazarı O.Ü
Muhammed aleyhisselamın ahlakı
Resulullah
Efendimizin en kıymetli mucizesi, edepli olması ve güzel huyları idi.
Sual: Peygamber
Efendimiz, her bakımdan üstün olduğu gibi, ahlaken de üstün değil midir?
Cevap: Allahü teâlâ,
sevgili Peygamberine verdiği iyilikleri, ihsanları sayarak, Onun mübârek
kalbini okşarken, kendine güzel huylar verdiğini, (Sen güzel huylu
olarak yaratıldın) mealindeki âyet-i kerime ile bildirmektedir.
Hazret-i Akreme;
“Abdullah ibni
Abbas'tan işittim. Bu âyet-i kerimedeki Huluk-ı azim yani güzel huylar,
Kur’ân-ı kerimin bildirdiği ahlaktır” buyuruyor. Hadâik-ul-hakâyık
kitabında diyor ki:
“Âyet-i
kerimede, (Sen huluk-ı azim üzeresin) buyuruldu. Huluk-ı azim
demek, Allahü teâlâ ile sır, gizli şeyleri bulunmak, insanlar ile güzel
huylu olmak demektir. Çok kimsenin Müslüman olmasına, Resulullah efendimizin
güzel ahlakı sebep oldu.”
Muhammed
aleyhisselamın bin mucizesi göründü, dost düşman herkes de bunu söyledi. Bu
kadar mucizelerin en kıymetlisi, edepli olması ve güzel huyları idi. Kimyâ-i
Se'âdet kitabında diyor ki:
“Ebû Sa'îd-i Hudrî
hazretleri buyurdu ki: Resulullah Efendimiz, hayvana ot verir,
deveyi bağlardı. Evini süpürürür, koyunun sütünü sağardı. Ayakkabısının
söküğünü diker, çamaşırını yamardı. Hizmetçisi ile birlikte yer, hizmetçisi el
değirmeni çekerken yorulunca, ona yardım ederdi. Pazardan öteberi alıp torba
içinde eve getirirdi. Fakirle, zenginle, büyükle, küçükle karşılaşınca, önce
selam verir, bunlarla müsafeha etmek için, mübarek elini önce uzatırdı. Köleyi,
efendiyi, beyi, siyahı ve beyazı bir tutardı. Her kim olursa olsun, çağırılan
yere giderdi. Önüne konulan şeyi, az olsa da, hafif, aşağı görmezdi. Akşamdan
sabaha ve sabahtan akşama yemek bırakmazdı. Güzel huylu idi. İyilik etmesini
severdi. Herkesle iyi geçinirdi. Güler yüzlü, tatlı sözlü idi. Söylerken
gülmez, üzüntülü görünürdü, fakat, çatık kaşlı değildi. Aşağı gönüllü idi,
fakat, alçak tabiatlı değildi. Heybetli idi, yani saygı ve korku hasıl ederdi,
fakat, kaba değildi, nazik idi. Cömert idi, fakat, israf etmez, faydasız yere
bir şey vermezdi. Herkese acırdı. Mübarek başı hep önüne eğik idi. Kimseden bir
şey beklemezdi. Saadet, huzur isteyen, Onun gibi olmalıdır.”
Eshâb-ı kiramdan Enes
bin Mâlik hazretleri de;
“Resulullah Efendimiz insanların en güzel huylusu idi” buyurmuştur.