30/04/2021 Cuma Köşe yazarı A.U
“Yâ Rabbî, fakirleri bana bağışla!"
Efendimiz, eshâba buyurdu ki:
“Ebû Bekr, benim gören gözüm ve işiten kulağımdır. Ömer, benim sırtım ve
sığınağımdır. Osmân, benim elimdir. Ali, benim gömleğimdir.”
Kıyâmet günü gelir.
Ümmet-i Muhammed’in seçilmişleri Arş’ın önüne varırlar.
Günahkârların hâlini görürler.
Ve çok üzülürler!
Ebû Bekr-i Sıddîk;
“Yâ Rabbî! Doğru sözlü olanları bana bağışla” der.
Duâsı kabul olur.
Onların hepsi affolunur.
● ● ●
Ömer-ül Fâruk;
“Yâ Rabbî! Âdil olan kullarını bana bağışla” der.
Duâsı kabul olur.
Hepsi affolunur.
● ● ●
Osmân bin Affân;
“Yâ Rabbî! Hayâ eden kullarını bana bağışla” der.
Duâsı kabul olur.
Hepsi affolunur.
● ● ●
Ali bin Ebî Tâlip;
“Yâ Rabbî! Kullarından civanmertleri bana bağışla” der.
Duâsı kabul olur.
Tamâmı affolunur.
● ● ●
En sonunda Efendimiz;
“Yâ Rabbî, ümmetimden fakîr olanları bana bağışla!" buyurur.
Duâsı kabul olur.
Hepsi affolunur...