03/01/2020 Cuma Köşe yazarı A.U
"Ey Cebrâil acele etme!"
Sâbit bin Eslem Benânî hazretleri “rahmetullahi aleyh” anlatıyor:
Bir mümin, Allahü teâlâdan bir şey isterse, Allahü teâlâ bu iş için Cebrâil
aleyhisselâmı vazîfelendirir.
O kul sâlih biri ise.
Hazret-i Cebrâile;
"Bu kulumun ihtiyacını yerine getirmekte acele etme. Çünkü ben, o
kulumun sesini duymayı seviyorum" buyurur.
Fenâ kul ise.
O zaman da;
"Yâ Cebrâil! Onun isteğini hemen yerine getir. Çünkü ben onun sesini
duymak istemiyorum" buyurur.
● ● ●
Yine O anlatır:
Bir kimse vardı ki, babasını bir yerde dövüyordu.
İnsanlar ona;
"Babanı niçin dövüyorsun, ayıp, günah değil mi?" dediler. Babası
onlara dedi ki:
"Bırakın dövsün."
"Niçin?" dediler.
"Çünkü vaktiyle bu yerde, ben de babamı dövmüştüm. Şimdi ektiğimi
biçiyorum" dedi.
● ● ●
Bu zât gecelerini ibâdetle geçirirdi.
Ve çoluk çocuğuna;
"Kalkın, Allahü teâlâya ibâdet edin. Unutmayın ki, gece kalkıp, ibâdet
yapmak, kıyâmetin şiddet ve dehşetinden daha hafiftir" derdi.
Çok âbid idi.
Sevdiklerine;
"Biz öylelerine yetiştik ki, çok namaz kılmaktan başlarını yastığa
koyacak vakit bulamazlardı" derdi.
Yine o anlatır:
Enes bin Mâlik bana derdi ki:
"Ey Sâbit! Benden ne alacaksan al. Zîra ben, aldıklarımı, Resûl
aleyhisselâmdan, Resûlullah Cebrâil'den, O da Allahü teâlâdan aldı."