07/08/2022 Pazar Köşe yazarı A.D
Onları şu çamurun içine at!
Bir gün Selçuklu
Pâdişahı Rükneddîn, biriyle bir kese altın gönderdi Hazret-i Mevlânâ'ya.
Hazreti Mevlânâ kabul
etmedi.
Ve o kimseye buyurdu
ki:
“Onları şu çamurun
içine at!”
Adamcağız da onları
aldı.
Ve çamurların içine
attı.
Duyanlar oraya
koştular.
Bir altın için
çamurlara battılar.
Berbat oldu
elbiseleri.
Mevlânâ talebelerine
sordu:
“Şunları gördünüz mü?”
“Gördük hocam”
dediler.
“İşte dünya sevgisi de
böyledir çocuklar. Girdiği kalbi berbat eder” buyurdu.
Gençler sordular ki:
“Yâni dünyaya
çalışmayalım mı?”
“Hayır, öyle değil” buyurdu.
Ve izah etti:
“Bilâkis çok çalışın.
Müslüman çalışkan olur. Tembellik yoktur bizim dinimizde. Dünyaya çalışın, ama
sevgisi olmasın kalbinizde.”
● ● ●
Bir gün de bazı
sevdiklerine;
“Kardeşlerim, her
sıkıntının ve her başarısızlığın, her derdin bir tek ilacı vardır. O nedir,
biliyor musunuz?” diye sordu.
“Bilmiyoruz efendim”
dediler.
Büyük Velî;
“Her sıkıntının ilacı istiğfar etmektir kardeşlerim. Yani günahlarına pişman olup boyun bükmek ve Hak teâlâdan af dilemektir. İstiğfar, her kapıyı açar” buyurdu.