13/08/2022 Cumartesi Köşe yazarı V.T

El-Ezher el-İsfehânî hazretleri “Rahat ve huzuru aradım; vermekte, cömertlikte buldum” buyurdu.

İran’da İsfehân’da yaşayan El-Ezher el-İsfehânî hazretleri evliyanın büyüklerindendir. İsmi, Ali olup, babasının ismi Sehl'dir. Muhammed bin Yûsuf el-Bennân’ın talebesi olup, Cüneyd-i Bağdâdî, Ebû Türâb Nahşebî gibi büyüklerle görüştü. Derdi ki: “Siz zannediyor musunuz ki, benim ölümüm başkalarının ölümü gibi olacak. Herkes gibi hasta olacağımı, herkesin ziyaretime geleceğini mi zannediyorsunuz? Hiç öyle olmayacak. Beni davet edecekler, ben de kabul edeceğim.” Bir gün yolda giderken; “Lebbeyk. Buyur emre amadeyim” deyip yere çöktü. Bunu gören Ebû Hasan Müzeyyin hemen yanına koştu; “Lâ ilâhe illallah” demesini söyledi. Tebessüm edip buyurdu ki: “Sen, Kelime-i tevhîd söylememi istiyorsun. Allahü teâlânın izzetine yemin ederim ki, onunla benim aramda yalnız izzet perdesi var.” buyurdu ve ruhunu teslim etti. Bundan sonra Ebû Hasan Müzeyyin kendi kendine “Benim gibi birisi Allahü teâlânın velisi olan bir zata nasıl Kelime-i tevhid telkin edebilir. Vah vah vah!” diye mahcup oldu. 874 (H.261)’de vefat etti. Sohbetlerinde buyururdu ki:

“Tasavvuf, insanı Allahü teâlâdan uzaklaştıran şeylerin hepsini terk etmektir.” “Allahü teâlâyı hakkıyla tanıyan ondan başkasında sükûn ve rahat bulamaz.” “Allahü teâlâya yaklaşmak, Allahü teâlânın veli kulları hariç, bütün mahluklardan uzaklaşmaktır. Allahü teâlânın veli kullarına yakınlık, insanı Allahü teâlâya yaklaştırır.” “Ahmak olanların sana çok iltifatkâr davranması ve düşünmeden cevap vermesi seni aldatmasın.” “Akıl ile beraber ruh, insanı ahirete, nefsin heva ve hevesine muhalefet etmeye davet eder.” “Allahü teâlâ hepimizi, yaptığımız iyi ameller ile gururlanmaktan muhafaza etsin.” “Akıl ile heva, yani nefsin boş arzu ve istekleri, birbirinin zıddıdır. Aklın yardımcısı tevfik Allahü teâlânın yardımı, hevanın dostu ise yardımsız bırakılmaktır. Nefs bu ikisinin akıl ve hevanın arasındadır. Hangisi galip gelirse ona tabi olur.” “Zenginliği aradım; ilimde buldum. Övülmeyi aradım; fakirlikte buldum. Afiyeti günahsız olmayı aradım; zühtte, şüphelilere düşmek korkusuyla mübahların çoğunu terk etmekte buldum. Kolay hesabı aradım, susmakta buldum. Rahat ve huzuru aradım; vermekte, cömertlikte buldum.” “Kim kalbini anlayışlı kılarsa, o kalp dünyadan ve dünyada olan şeylerden yüz çevirir. Kim kalbini cehalette bırakırsa, o kalp aldatıcı ve geçici zevklere tabi olur.”