5/11/2018 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Hayır, satmıyorum!..
Hindistan evliyâsının büyüklerinden olan Abdullah Dehlevî hazretlerinin dergâhının yanında, binaya bitişik arsası vardı bir kadının.
Talebeler çoğalınca, dergâh dar gelmeye başladı.
Yâni genişletilmesi gerekiyordu biraz.
Bitişik arsayı da medreseye katmayı düşündüler.
Ancak arsasını satmıyordu bu kadın.
Isrâr ettiler.
Ama o yine;
“Hayır, satmıyorum! Siz başka arsa bakın!” dedi.
Ne kadar ısrâr ettilerse de sürdürdü bu inâdını.
Son bir defâ gidip;
“Eğer parayla satmaktan utanıyorsan, hediye ettiğini söyle. Biz parayı gizli olarak göndeririz sana” dediler.
Son cevâbı da;
“Hayır!” oldu.
Bunu duyunca, incindi büyük velî…
Şiddetle kırıldı o kadına! Bir şey buyurmadı, ama o günden itibâren her gün, bu kadının ailesinden bir kimse ölmeye başladı.
Nihâyet, bir oğlu kaldı.
O da birden hastalandı.
İşte o zaman aklı başına geldi kadının.
Hemen birisiyle;
“Arsam, dergâhınıza hediyem olsun. Para da istemiyorum” diye haber gönderdi.
Bu haber o zâta ulaşınca kurtuldu çocuk hastalıktan.
Şifâya kavuştu...
Kadın, sevindi.
Artık seviyordu bu “Allah dostu”nu. Çocuğu büyüyünce, götürüp yazdırdı o medreseye...