01/08/2020 Cumartesi Köşe yazarı A.U
"Yâ Rabbî, kurtar beni!.."
Demirci toprağını nurlandıran Balzat Hacı Baba, Horasan
erenlerindendir.
Anadolu’nun fethi için bölgeye gelmiştir.
Kerâmet ehli bir zâttır.
Herkes bilirdi kerâmetlerini.
O devirde genç bir kadın vardı.
Tek başına evinden çıktı.
Karşı köye gidiyordu.
Nihâyet akşam oldu.
Tenhâ bir mevkîye gelmişti.
Edepsiz birisi onu gördü.
Ve musallat olmak istedi.
Kadıncağız korkuya kapıldı!
Çâresizdi!
Kalbinden, sessizce;
“Yâ Rabbî! Beni bu adamın şerrinden ancak sen kurtarabilirsin. Balzat Hacı
Baba hürmetine bana yardım et" diye yalvardı.
Adam, iyice yaklaşmıştı.
Tam kadını tutmak üzereydi.
Âniden koca bir yılan belirdi.
Ve fecî şekilde soktu o ahlâksızı.
Cansız yere yıkıldı!
Kadıncağız kurtulmuştu.
Ancak korkudan yolunu şaşırdı.
Bilemedi ne yöne gideceğini.
Vakit ilerlemiş, karanlık basmıştı.
Gözlerini kapadı.
Ve yine kalbinden;
“Yâ Rabbî! O zâtın hürmetine beni köyüme ulaştır” diye yalvardı.
Gözlerini açınca, bir at gördü.
Bu büyük velî de yanındaydı.
Kadıncağıza;
“Bacım, buna bin. O seni köyüne ulaştırır!” buyurdu.
Ve kayboldu gözden.
Kadın o ata binip, ulaştı köyüne...