09/05/2022 Pazartesi Köşe yazarı V.T
''Sana eziyet vereni, zulmedeni affet!..''
''Ey Abdül'âl!
Dervişliğin, talebeliğin şartları; kötü iş ve sözlerden sakınmak, harama
bakmamak, iffetli olmaktır...''
Seyyid Ahmed Bedevî
hazretleri evliyanın meşhurlarındandır. 1200 (H.596)'de Fas'ta doğdu. Burada
küçük yaşta ilim tahsiline başladı. Sonra Hicaz’a gitti. Mübarek yerlerde bir
müddet kaldıktan sonra Mısır'ın Tanta şehrinde yerleşti. 1276 (H.675) senesinde
orada vefat etti. Ahmed-i Bedevî hazretleri talebesine şöyle vasiyette bulundu:
"Ey Abdül'âl! Dünyâ sevgisinden sakın. Zîrâ sirke saf balı bozduğu gibi
dünyâ sevgisi de sâlih ve iyi amellerini bozar. Yetimlere, şefkat, çıplaklara
elbise giydirmekle merhamet, açları doyurmakla himâye, garipleri zayıfları
ikrâm ile korumak âdetin olsun. Bu işlerin Allahü teâlâ katında kaybolmaz.
Ey Abdül'âl! Zikre, Allahü teâlâyı anıp, hatırlamaya devâm et. Bir an bile
Allahü teâlâdan gâfil olma, O'nu unutma. Gece kıldığın bir rekat namaz, gündüz
kıldığın bin rekattan daha üstündür. Allahü teâlâyı zikretmek kalp ile olur,
sâdece dil ile olmaz. Allahü teâlâyı hâzır bir kalp ile an! Allahü teâlâdan
gâfil olmaktan sakın! Çünkü, bu gaflet kalbi katılaştırır. Sabır, Allahü
teâlânın hükmüne rızâ göstermektir. O'nun hükmüne rızâ göstermek ve emrine
teslim olmak demek, nîmete kavuştuğunda sevinip ferahlık duyduğu gibi, musîbet
ve sıkıntı geldiğinde de aynı sevinç ve ferahlığı duyabilmek demektir. Nitekim
Allahü teâlâ, Bekara sûresinin 155. âyet-i kerîmesinde meâlen, Peygamber
efendimize hitâben;
"(Ey habîbim!
Musîbet ve ezâya) sabredenlere (lütûf ve ihsânlarımı) müjdele!" buyuruyor.
Zühd sâhibi olmak, dünyâya düşkün olmamak demek; dünyevî arzu ve istekleri terk
etmek sûretiyle, nefse muhâlefet etmek demektir. Harama düşmek korkusundan
dolayı, yetmiş tâne helâli terk etmektir. Tefekkür etmenin hakîkati, Allahü
tealânın yarattıkları hakkında düşünmek, fakat Allahü teâlânın zâtı hakkında
düşünmemektir.
Ey Abdül'âl! Allahü teâlânın kullarından birine bir musîbet gelse, bunun için
sakın sevinme! Gıybet ve dedikodu yapma! İnsanlar arasında söz taşıma! Sana
eziyet vereni, zulmedeni affet! Kötülük yapana iyilik et! Sana vermeyene ver.
Ey Abdül'âl! Dervişliğin, talebeliğin şartları; kötü iş ve sözlerden sakınmak,
harama bakmamak, iffetli olmak, her zaman Allah korkusuna sâhib olmak, Allahü
teâlânın emirlerine uygun yaşamak, Allahü tealâyı hiç unutmamak, âhirette başa
gelecekleri düşünerek hep uyanık ve dikkatli olmaktır.