15/09/2022 Perşembe Köşe yazarı A.U
"Keşke köyde bir Kureyşî olsaydım!"
Hazret-i Muâviye'nin ölümü yaklaşmış, son
nefeslerini alıyordu.
Bütün
ailesi baş ucundaydı.
Onu
dinliyorlardı.
Bir
ara onlara dönüp;
"Ben
öldükten sonra cömertlik ve ihsân da kalmaz. Çok kimselerin gelirleri kesilir,
isteyenler eli boş döner. Keşke (Zî-tuvâ) denilen köyde bir Kureyşî olsaydım da
Emîrlik yapmasaydım" dedi.
Üzüldüğünü
bildirdi!
60
yılında vefat etti.
Kabr-i
şerîfi Şam'dadır.
●
● ●
Hazret-i Muâviye (radıyallahü anh), uzun
boylu, beyaz tenli, heybetliydi!
Güzel
konuşur, idâreli davranırdı.
Çalışkan,
gayretli, azimliydi.
Arabistan'da
şöhret yapmış dört Sahabîden birisidir. Sanki her bakımdan devlet başkanı olmak
için yaratılmıştı.
Hazret-i
Ömer onu severdi.
Takdir
ederdi.
Ona
her bakışta;
“Bu, ne güzel bir Arap sultânıdır" derdi.
Cins
atlara biner, kıymetli elbiseler giyer, saltanat sürmekten zevk alırdı.
Fakat
Resûlullahın sohbeti bereketiyle İslâmiyetten hiç ayrılmazdı.
Takvâ
ehli biriydi.
Hazret-i
Alî, derdi ki:
"Muâviye'nin hâkimliğini kötülemeyiniz. O giderse başların koptuğunu görürsünüz.”