01/06/2022 Çarşamba Köşe yazarı V.T
Ölürken herkes Resulullah'ı görür!..
"Ey Ahmed! Yerin
ve göğün hazînelerini sana verdim. O da bu zikir, salevât ve istigfârdır."
Ebü'l-Abbas Ahmed bin İdris hazretleri evliyânın büyüklerinden olup İdrîsiyye tarîkatının kurucusudur. 1758 (H.1172)'de Fas'ın Atlantik sâhilindeki Meysûr'da doğdu. Burada Abdülvehhâb Tâzî hazretlerine intisab etti ve tasavvufta yükseldi. Sonra Mısır'a, oradan da Mekke-i mükerremeye gitti. Daha sonra da Yemen'e gitti. Subye köyünde ikâmet etti.1837 (H. 1253)'de orada vefât etti.
Çok kerâmetleri
görüldü. Onun en büyük kerâmeti uyanık hâlde iken de Resûlullah efendimizi
görmesi ve O'ndan şifâhen salevât-ı şerîfeleri öğrenmesiydi. Kendisi şöyle
anlatır: Bir defâsında Resûlullah (sallallahü aleyhi ve sellem) efendimizi
gördüm. Yanında Hızır aleyhisselâm da vardı. Peygamber efendimiz Hızır
aleyhisselâma, bana Şâziliyye yolunun dersini (edebini) öğretmesini emrettiler.
O da bana Resûlullah'ın huzûrunda nasıl olunacağını öğrettiler. Daha sonra
Peygamber efendimiz, Hızır aleyhisselâma sevâbı daha çok olan zikir, salevât ve
istigfârları öğretmesini buyurdu. O zaman Hızır aleyhisselâm; "Onlar
hangileridir yâ Resûlallah?" diye suâl etti. Peygamber efendimiz; "Lâ
ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah fî külli lemhatin ve nefesin adede mâ
vese'ahü ilmüllah..." diye üç defâ, sonra da; "Külillâhümme innî
es'elüke bi nûr-i vechillah-il-azîm." Sonra da; "Estagfirullah
el-azîm el-kerîm ellezî lâ ilâhe illâ hüvel hayyül kayyûm Gaffâr-üz-zünûb. Yâ
zel-celâli vel-ikrâm" diye buyurdular. Sonra da Peygamber efendimiz bana;
"Ey Ahmed! Yerin ve göğün hazînelerini sana verdim. O da bu zikir, salevât
ve istigfârdır" buyurdular. Çok iltifât ve teveccühlere mazhar oldum.
Ahmed bin İdrîs hazretler, bir kısım talebelerine bir yere gitmelerini emretti. İçlerinden birini de, sünnet üzere, emîr, başkan yaptı. Onlar da yola çıktılar. Cidde'ye yaklaştıklarında azıksız ve parasız kaldılar. Onların emîri gece rüyâsında Ahmed bin İdrîs'i gördü. Ahmed bin İdrîs kendisine bir mektup verip; "Bunu al, Allahü teâlânın izniyle yoluna devâm et!" buyurdu. O da alıp cebine koydu. Sabahleyin emîr olan kişi rüyâsını hatırlayıp arkadaşlarına anlattı. Elini de cebine soktu. Oradan bir mektup çıkardı. Mektubun üzerinde zorluk ve sıkıntı zamanlarında okunup da faydası görülen "Rabbi yessir velâ tüassir Rabbi temmim bilhayr. Yâ Kerîm" duâsı yazılıydı. Hepsi buna çok sevindiler. Sonra okuyup yollarına devâm ettiler. Hiçbir sıkıntı görmeyip arzu ettikleri her şeye kavuştular.