16/08/2020 Pazar Köşe yazarı A.U
“Ne olur beni affedin”
Şam evliyâsından Muhammed Ebû Müslim hazretlerini, bir din
adamı çekemiyordu.
Aleyhinde konuşuyordu.
Sevenleri bir gün;
“Efendim, filân hoca aleyhinizde konuşuyor” dediler.
Cevâbında;
“Sabredin. Onun bu düşmanlığı, dostluğa dönüşecek” buyurdu.
Az sonra, kapı çalındı.
Açtıklarında şaşırdılar.
Zîra gelen, o hoca idi.
Hıçkırarak ağlıyordu!
Büyük zât, ona;
“Gördüğünüz rüyâdan haberdârız. Murâdınız neyse, söyleyin” buyurdu.
O kişi anlattı:
Efendim, dün gece;
“Yâ Rabbî, habîbinin cemâlini hiç görmedim. Acabâ ne kusûrum var?” dedim.
O ara uyumuşum.
Rüyâda denildi ki:
“Sen onu göremezsin!”
“Neden?” dedim.
“Çünkü Resûlullah sana kırgın. Onun sevdiklerini sevmiyorsun” denildi.
Sizi gördüm o ara.
Efendimizin yanında idiniz.
Ve edeple oturuyordunuz.
Bunları anlatıp;
“Ne olur beni affedin.
Sizi seviyorum” dedi.
Ve ayrılıp gitti.
Ertesi sabah tekrar geldi.
Bu defâ da sevinçten ağlıyordu.
“Rüyâda Efendimizi gördüm.
Bu, sizin himmetinizdir” dedi.
Ve talebesi olmakla şereflendi.